کتاب خانه پدری و عشق بازیگر است نشر انتشارات دریانورد

تئاتر به شکل و شیوه ی تجربی در استان بوشهر قدمتی به اندازه عمر آن در پایتخت دارد اما با یک تفاوت فاحش؛ و آن این که سنگ بنای تئاتر این دیار را نه بومیان بلکه بیگانگان مهاجم که بوشهر را اشغال کرده بودند،گذاشتند.به روایت سالخوردگان،آن ها که مدت مدیدی در بوشهر مسکن گزیدند،نمایش های متعددی نظیر هملت،اتللو و رومئو و ژولیت (و یا شاید بخشی از این آثار) را در فضای بسته ای نظیر کنسولگری انگلیس در این شهر اجرا کردند. هر چند اجرای این نمایش ها به دلیل تعصبات مذهبی تجار بوشهر که تنها مدعوین بومی جهت دیدن این آثار بودند؛ مورد توجه بومیان واقع نشد اما به لحاظ تاریخی نخستین گام های تئاتری در این شهر به شمار می رود؛ هر چند روشن است این رخدادهای نمایشی هیچ تاثیری در شکل گیری تئاتر در بندر بوشهر نداشته است. تئاتر بوشهر در مدارس و به همت دبیران هدایت و رهبری شد.این سرآغاز، تئاتر بوشهر را به دهه ای پرفراز و نشیب سوق داد.تئاتر رشد کرد،بالید،به فراز رفت،فرود را تجربه کرد تا به دهه ی چهل رسید و با به تن کردن شمایلی نو رنگ و بویی دیگر به خود گرفت و شکل واقعی خود را نمایان ساخت و در میا مردم جایگاهی ویژه یافت. در دهه ی پنجاه نیز با حضور کارشناسان تئاتر،تشکیل گروه های تئاتری و سامان گرفتن فعالیت ها، تئاتر بوشهر با حضور در جشنواره های ملی قدرت خود را به رخ تئاتر کشور کشید و ستایش بزرگان تئاتر جهان را برانگیخت.