معرفی، خرید و دانلود کتاب خون المپیان

ریک ریردان نویسنده‌ی هنرمندی است که اسطوره‌های یونان باستان را با یک فضای امروزی آمریکایی ترکیب کرده است و علاوه بر اینکه نوجوانان را با خدایان دنیای باستان آشنا می‌کند، آن‌ها را همراه شخصیت‌های کتابش به ماجراجویی‌های عجیب و مبارزات هولناک می‌برد. قهرمانان کوه المپ یکی از جذابترین مجموعه‌های این نویسنده است و خون المپیان پایان این مجموعه است.

‌درباره‌ی کتاب خون المپیان اثر ریک ریردان

خون المپیان که نام اصلی آن blood of Olympus است آخرین کتاب از دوره‌ی پنج‌جلدی قهرمانان کوه المپ است. این داستان فانتزی تخیلی اولین بار ۷ اکتبر ۲۰۱۴ در آمریکا منتشر شد. کتاب خون المپیان پس از انتشار نظر منتقدان زیادی را به خود جلب کرد. بسیاری از منتقدان معتقدند ریردان داستانش را بسیار خوب تمام کرده است اما بعضی‌ هم معتقدند پایان‌بندی او چندان قوی نیست.

هفت نیمه خدای این مجموعه داستان یعنی پرسون جکسون و دوستانش آنابت چیس، جیسون گریس، لئو والدز، پاپیر مک لین، هزل و فرانک در آخرین ماجراجویی‌شان مجبورند آخرین تلاششان را بکنند تا گایا بیدار نشود. غول‌های ارتش گایا همه‌جا هستند و تنها چیزی که گایا برای بیدار شدن نیاز دارد خون یک المپی است. باید دید چه کسی موفق خواهد شد.

خوانندگان مجموعه قهرمانان کوه المپ به این کتاب توجه زیادی نشان داده‌اند. کتاب خون المپیان به بیش از سی زبان مختلف برگردانده شده و نسخه‌های الکترونیکی و چاپی زیادی از آن منتشرشده است.

‌درباره‌ی ریک ریردان نویسنده‌ی کتاب خون المپیان

ریک ریردان نویسنده‌ی آمریکایی داستان‌های ماجراجویی و فانتزی برای کودکان و نوجوانان است. او در ایلت تگزاس متولد و بزرگ شد و در دانشگاه همین ایالت در آستین ادبیات انگلیسی و تاریخ خواند. هرچند علاقه‌ی نخست ریردان موسیقی بود و می‌خواست گیتاریست شود اما درنهایت به‌عنوان معلم مدرسه مشغول به کار شد. ریک ریردان سال ۱۹۸۵ با همسرش بکی آشنا شد و آن‌ها صاحب دو فرزند شدند. او سال ۱۹۹۷ اولین رمانش به نام تکیلای بزرگ قرمز را نوشت. این داستان سرآغاز یک مجموعه رمان رازآلود برای بزرگسالان بود که انتشار جلدهای بعدی آن تا سال ۲۰۰۸ طول کشید.

چیزی که ریک ریردان را به یک نویسنده‌ی شناخته‌شده تبدیل کرد، ساختن شخصیت پرسی جکسون بود. پرسی جکسون یک نوجوان دوازده‌ساله آمریکایی است که می‌فهمد یک ‌نیمه خداست. این شخصیت از دل داستان‌هایی که ریردان شب‌ها برای پسرش هیلی تعریف می‌کرد بیرون آمده است. اولین داستان منتشرشده از مجموعه‌ی پرسی جکسون «دزد آذرخش» نام دارد. این کتاب سال ۲۰۰۵ منتشر شد و از آن زمان تاکنون ریردان بیش از ده داستان دیگر با حضور این شخصیت نوشته است. او چند مجموعه کتاب دیگر هم برای کودکان و نوجوانان نوشته است که از میان آن‌ها می‌توان به «مجموعه‌ی وقایع‌نگاری کِین»، «مجموعه کراس اور جادوگران و دورگه‌ها»، «مجازات آپولو»، «مجموعه مگنس چیس» و تعدادی از کتاب‌های مجموعه «سی‌ونه سرنخ» اشاره کرد. ریردان برای کتاب‌هایش جوایز ارزشمندی نیز دریافت کرده است. دو جایزه‌ی مارک تواین، یک جایزه‌ی میلنر، یک جایزه‌ی ادگار و یک جایزه‌ی کتاب stonewall بخشی از جوایزی هستند که او در سال‌های اخیر به دست آورده است.

ترجمه‌ی کتاب خون المپیان به فارسی

فاتتزی‌ها کتاب‌هایی هستند که علاقه‌مندان زیادی به‌خصوص در میان خوانندگان کم سن و سال دارد. در سال‌های اخیر فانتزی‌ها و داستان‌های ماجراجویی جذابی در سراسر جهان برای نوجوانان نوشته‌شده است و ناشران مختلفی در ایران تلاش کرده‌اند این کتاب‌ها همزمان با نوجوانان سراسر جهان در اختیار نوجوانان ایرانی نیز قرار بگیرند. این ناشران کتاب‌های ریک ریردان را هم مورد توجه قرار داده‌اند و اکنون بیشتر این کتاب‌های این نویسنده از جمله قهرمانان کوه المپ در بازار ایران موجودند. کتاب خون المپیان هم مانند بقیه‌ی کتاب‌های مجموعه دو بار به فارسی برگردانده شده است. ترجمه‌ی ثمین نبی پور از این کتاب را نشر افق منتشر کرده و ترجمه‌ی فرزام حبیبی اصفهانی را انتشارات بهنام در بازار کتاب ایران عرضه کرده است. اگر اهل خواندن کتاب‌های الکترونیکی هستید می‌توانید نسخه‌‌ی الکترونیک ترجمه‌ی فرزام حبیبی اصفهانی از خون المپیان را در همین صفحه از فیدیبو دانلود کنید.

چرا باید کتاب خون المپیان را خواند؟

منطقی‌ترین جوابی که می‌توان به این سؤال داد این است که اگر هنوز ۴ کتاب اول مجموعه‌ی قهرمانان کوه المپ را نخوانده‌اید باید این کتاب را کنار بگذارید و از جلد اول یعنی قهرمان گمشده شروع کنید؛ اما اگر چهار جلد اول را خوانده باشید حاضر نخواهید بود جلد پنجم را نخوانده باقی بگذارید. خون المپیان پایان ماجراست و باید دید آیا گایا بیدار خواهد شد یا نه؟ مجموعه قهرمانان کوه المپ یک مجموعه داستان عالی برای نوجوانانی است که قوه‌ی تخیل قوی دارند و به ماجراجویی علاقه‌مندند. این کتاب‌های جذاب را به نوجوان‌ها هدیه دهید و آن‌ها را به سفری عجیب میان شهرهای آمریکا و تاریخ اساطیر یونان بفرستید.

‌در بخشی از خون المپیان می‌خوانیم

گروه‌ها از راه رسیده بودند.

در گروه‌های بیست یا سی‌نفری، توریست‌ها در خرابه‌ها می‌گشتند، دوروبر ویلاها می‌پلکیدند، در مسیرهای سنگفرش شده سرگردان بودند و روی موزاییک‌های رنگارنگ و گنج‌های نقاشی شده در رفت‌وآمد بودند. رینا نگران بود که چگونه توریست‌ها با مجسمه‌ی چهل‌پایی آتنا در وسط محوطه برخورد می‌کنند، اما میست احتمالاً کار خودش را کرد، زیرا فانی‌ها همچون همیشه نتوانستند آن شی غیرعادی را ببینند.

هر بار که گروه نزدیک می‌شد، در لبه‌ی باغ می‌ایستادند و با ناامیدی به آن مجسمه نگاه می‌کردند. یکی از گردشگران انگلیسی توجه داد:‌«اه، چوب بست! ظاهراً دارن اینجا رو بازسازی می‌کنن. حیف شد. بهتره از اینجا بریم.»

و آنها رفتند.

حداقل اینکه مجسمه نغرید: بمیرید بی‌خاصیت‌ها! وفانی‌ها را تبدیل به خاک نکرد. یک بار دیگر هم برای رینا با مجسمه‌ی دیانا چنین حالتی پیش‌آمده بود. آن روز اصلاً به او خوش نگذشته بود!

او آنچه را که آنابت درباره‌ی مجسمه آتنا گفته بود، به خاطر آور:‌ نیروی جادوی اون، هم هیولاها رو جلب می‌کنه و هم اونا رو توی خلیج نگه می‌داره؛ و بدون شک، هر از چند گاهی از گوشه‌ی چشم، رینا نقطه‌هایی نورانی اشباح سفید رنگی می‌دید که لباس رومی برتن داشتند، میان خرابه‌ها این طرف و آن طرف می‌رفتند و با اخم به مجسمه نگاه می‌کردند.

گلیسون زیر لب گفت:‌«اون اشباح مردگان همه‌جا هستن. حالا فاصله‌شون رو با ما حفظ می‌کنن... اما شب که بشه، بهتره از اینجا بریم. اشباح، همیشه شب‌ها بدترن.»

نیازی نبود که این موضوع را به رینا گوشزد کند.