منسک و آیین یکی از ارکان اصلی حیات اجتماعی انسان هستند. از خلال آیینهاست که فرهنگ و معنا تولید شده و در افراد درونی میشود. نظامهای مناسکی همیشه کارکردهایی بیش از کارکردهای صرف مذهبی داشتهاند. پیوستگی نظامهای مناسکی با جامعه، فرهنگ و سیاست و اقتصاد سبب شده آنها نقشهای مهمتری در حیات جامعه داشته باشند. بر این اساس هر جامعه و فرهنگی مکانیسمهایی را برای تأکید بر معانی مهم و ایجاد فرایندهایی برای تولید این معانی تعبیه میکند که میتوان آنها را در ذیل مفهوم مناسکیشدن مطرح کرد. امر منسکی، امر مهم برای جامعه است، امری که حول آن مجموعهای از باورها و اعتقادات نیز شکل میگیرند که میتوان آنها را بخشی از نظام اساطیری آن فرهنگ دانست. لذا مناسکیشدن یکی از مهمترین مکانیسمهای انسانی برای تولید و برجستهسازی معانی فرهنگی مهم، و انتقال آنها به مخاطبان و مهمتر از همه ایجاد ایمانی درونی در مخاطبان برای باورداشت این معانی برجسته شده است. به همین سبب در همه ادیان و فرهنگها، نظامهای مناسکی خاصی هستند که نقشی محوری در حیات فرهنگی و مذهبی آن جامعه دارند.