کتاب صوتی ماریا کانسپسیون نشر نوین کتاب

«ماریا کانسپسیون» داستانی کوتاه نوشته‌ کاترین آن پورتر است که برای اولین بار در سال ۱۹۲۲ منتشر شد. این داستان، همانند بسیاری از آثار پورتر، به بررسی عمیق و چندلایه‌ی زندگی، خصوصاً زندگی زنان، در جامعه‌ای که توسط ارزش‌های سنتی و پیچیدگی‌های فرهنگی تعریف می‌شود، می‌پردازد.

در این داستان، کاترین آن پورتر به بررسی زندگی زنی به نام ماریا کانسپسیون می‌پردازد. ماریا زنی مکزیکی است که در جامعه‌ای سنتی زندگی می‌کند. زنی قوی و مستقل که با مشکلات و چالش‌های مختلفی روبه‌رو می‌شود. داستان حول محور تلاش‌های او برای حفظ کنترل زندگی‌اش در مواجهه با خیانت همسرش و همچنین بازگشت به زندگی عادی پس از وقوع یک قتل، می‌چرخد.

پورتر در این داستان، نگاهی بی‌پرده به زندگی زنان در جامعه‌ای مردسالار دارد و تلاش می‌کند تا نشان دهد که چگونه ماریا با استفاده از هوش و اراده‌ی خود، توانسته است در برابر مشکلات و بی‌عدالتی‌ها مقاومت کند. داستان همچنین به بررسی موضوعات پیچیده‌ای مانند خیانت، عشق، خشونت و عدالت می‌پردازد.

کاترین آن پورتر یکی از نویسندگان برجسته‌ آمریکایی قرن بیستم بود. او با سبک نویسندگی خاص خود که ترکیبی از رئالیسم و روان‌شناسی بود، داستان‌های کوتاهی نوشت که اغلب به بررسی موضوعات پیچیده‌ انسانی و اجتماعی می‌پرداختند. پورتر در طول زندگی‌اش، با استفاده از تجربه‌های شخصی خود و مشاهده‌ دقیق جامعه، داستان‌هایی نوشت که با نگاهی عمیق به طبیعت انسان و روابط اجتماعی، توانست به یکی از نویسندگان تأثیرگذار زمان خود تبدیل شود. یکی از نقاط قوت بزرگ پورتر توانایی او در خلق شخصیت‌های پیچیده و به‌یادماندنی بود؛ شخصیت‌هایی که اغلب در مواجهه با بحران‌های عاطفی و اخلاقی قرار دارند.

اریک گارسیا مارکز، نویسنده‌ برجسته‌ مکزیکی، درباره‌ این داستان گفته است: «پورتر با خلق شخصیت ماریا کانسپسیون، توانسته است تصویری قوی از زنانی که در برابر مشکلات می‌ایستند، ارائه دهد. این داستان نشان‌دهنده‌ قدرت نویسندگی او و درک عمیقش از روان‌شناسی انسانی است.»

ریچارد فورد، نویسنده‌ آمریکایی، درباره‌ سبک نویسندگی پورتر گفته است: «کاترین آن پورتر با جزئیات دقیق و سبک روان‌شناسانه‌اش، داستان‌هایی می‌نویسد که تا عمق روح مخاطب نفوذ می‌کنند. «ماریا کانسپسیون» یکی از بهترین نمونه‌های این سبک است.»

بخشی از داستان که با صدای شهین نجف‌زاده می‌شنوید:

«ماریا کانسپسیون مرغ را از کَله‌اش گرفت، بی‌حرف و در چشم بر هم زدنی چاقو را زیر گلویش گذاشت. کله‌اش را به همان راحتی که سر چغندر را پیچاند، چرخاند. گیونز گفت: «جل الخالق دختر! خوب دلِ این کار را داری.» و در حالی که بهش زل زده بود گفت: «من که نمی‌توانم. مورمورم می‌شود.» ماریا کانسپسیون همانطور که دل‌ و روده‌ی مرغ را درمی‌آورد توضیح داد که: «من بچه‌ گوادلاجاها‌ی مکزیک هستم و اهل حرف زدن نیستم.»

زنان، این نیمی از جمعیت جهان، که بسته به اینکه فرهنگ زمانه در چه اوضاعی به سر ببرد، احساس خوشبختی‌شان کم یا زیاد می‌شود، هر یک داستان‌هایی ناگفته در دل دارند که اگر عیان شود، چه خنده‌ها و گریه‌ها و فریادها و آوازها که شنیده نخواهد شد؛ نوین کتاب در قالب مجموعه‌ای به نام «روایت آواهای سوپرانو» صدای لطیف و گاه حزن‌انگیز و گاه سرخوشانه جمعی از زنان تاریخ ایران و جهان را منتشر کرده است که داستان پیش رو، یکی از آنهاست.

داستان «ماریا کانسپسیون» بخشی از مجموعه داستان‌های زنانه «روایت آواهای سوپرانو» است که هر یک به شکلی به موضوع زنان می‌پردازند. دبیری این مجموعه بر عهده حسین مسعودی آشتیانی است.