کتاب صوتی بینوایان جلد 3 نشر نوین کتاب

یکی از جذابیت‌های رمان «بینوایان» این است که تصویر دقیق و درست و قابل اعتنایی از پاریسی که بیش از ۱۵۰ سال قبل وجود داشته، به ما می‌دهد. حالا تصور کنید اگر این روایت را به شکل یک کتاب صوتی بشنوید، تا چه حد شناخت عمیق‌تر و ملموس‌تری به دست خواهید آورد. در جلد سوم کتاب «بینوایان» که ویکتور هوگو عنوان «ماریوس» را برای آن گذاشته‌، به شکل دقیق‌تری با تک‌تک شخصیت‌های این داستان بلند آشنا خواهیم شد. این هم تعبیر جالبی‌ست که می‌گوید هوگو خود پاریس را هم به عنوان یک شخصیت مستقل باز شناخته و در توصیف نغز آن کوشیده است. - در بخشی از این کتاب می‌شنویم: «پاریس در هیچ مرز و محدوده‌ای نمی‌گنجد. هیچ شهری را همچون پاریس چنین قدرتی نیست که روزی بتواند زیردست‌هایش را دست بیندازد و تمسخر کند. زمانی اسکندر مقدونی فریاد می‌زد که «آی آتنی‌ها... خوشایند شما باید این‌ها باشد!» اما پاریس، چیزی فراتر از قانون می‌سازد. پاریس مُد می‌آفریند. حتی بالاتر از مُد. چه شهر عجیبی است این شهر. شهری که متانت و استهزا، در آن کنار یکدیگر جا گرفته‌اند. پاریس یک شادمانی عالی دارد. نشاطش از صاعقه است و لودگی‌اش را از عصای سلطنت به دست می‌آورد. انفجارهای این شهر، اتفاق‌های مهمش، شاهکارهایش و حماسه‌هایش همگی تا آخر جهان باقی است، بر جای خود استوار است و تاثیرگذار. خنده پاریس از دهانه آتشفشانی بیرون می‌آید که مواد مذابش را بر همه جا می‌گستراند. لودگی‌ها و هَزل بودن‌هایش شراره‌هایی از آتش است؛ نورانی و سوزان. حتی کاریکاتورهایش را به دنیا تحمیل می‌کند. والاترین نمونه‌های تمدن بشری تمسخرهای او را می‌پذیرند و جاودانگی‌های خود را به او تسلیم می‌کنند.» همانطور که حتما می‌دانید، تم اصلی رمان بینوایان بر بی‌عدالتی و فقر عموم مردم جامعه‌ استوار است و تصویرگر و نقاد اوضاع آن روزگار کشور فرانسه. هوگو این رمان را چنان طراحی کرده که علاوه بر یک اثر ادبی تمام عیار، یک اثر تحقیقی تحلیلی تاریخی نیز محسوب می‌شود. در این شاخص‌ترین اثر سبک رومانتیسم، روند روایت ماجراها، جابجایی‌های زمانی وقایع و حوادث، معرفی و پیش معرفی کاراکترهای مختلف داستان و... به گونه‌ایست که جز در کتاب هوگو در اثر نویسنده دیگری ندیده‌ایم. خود ویکتور هوگو درباره کتابش می گوید این کتاب یک فرایند از شر به خیر، از بی عدالتی به عدالت، از بطلان به حقیقت، از شب به روز، از اشتها به وجدان، از فساد اداری به زندگی؛ از حیوانیت به وظیفه، از جهنم به بهشت، از هیچ به خداست. او در تمام فصل‌های کتاب همینقدر دقیق و فلسفی و با رعایت ریزبینی به همه چیز نظر کرده است. برای مثال، در همین جلد، ماریوس اینطور توصیف می‌شود: «می‌دانست پدری دارد، اما جز این چیزی نمی‌دانست. هیچکس در این باره کلمه‌ای به وی نمی‌گفت. با این همه در محلی که پدربزرگش با خود به آنجا می‌بردش، نجواها، کلمات کوتاه، چشم بر هم زدن‌ها، رفته رفته در ذهن کودک اثر بخشید و وی سرانجام چیزهایی فهمید و چون طبیعتا افکار و آرائی که به اصطلاح محیط تنفسش را تشکیل می‌دادند به آهستگی در وی نفوذ می‌کردند، رفته رفته به جایی رسید که به فکر پدرش نمی‌افتاد مگر با سرافندگی و قلبی فشرده.» همانطور که می‌بینید نوع شخصیت‌پردازی هوگو در بینوایان می‌تواند یک کلاس درس برای نویسندگان نوقلم باشد.