کتاب بدن هرگز دروغ نمی گوید اثر آلیس میلر نشر نو

کتاب بدن هرگز دروغ نمی‌گوید (The Body Never Lies: The Lingering Effects of Hurtful Parenting) اثر آلیس میلر کتابی در حوزه روانشناسی تربیتی می‌باشد.  این کتاب در مورد تاثیرات هیجانات دوران کودکی و یا سرکوب آنها در بزرگسالی صحبت می کند. در واقع میل نیز مانند فروید به تشکیل شخصیت در دوران کودکی بسیار اعتقاد دارد و به این نتیجه رسیده است که آثار رفتاری که در کودکی با انسان اعمال میشود در بزرگسالی مانند بیماری‌های بروز خواهد داد.

هرگز پیش‌ازاین، آلیس میلر، روانکاو مشهور جهان، کسی پیامدهای بلندمدت سوءاستفاده از دوران کودکی بر بدن را به این قانع‌کننده بررسی نکرده بود. میلر با استفاده از تجربیات بیمارانش همراه با داستان‌های زندگی‌نامه غول‌های ادبی مانند ویرجینیا وولف، فرانتس کافکا و مارسل پروست نشان می‌دهد که چگونه تحقیر، ناتوانی و خشم در بطری کودک خود را به‌عنوان بیماری بزرگسالی نشان می‌دهد - چه سرطان، چه سکته مغزی. یا سایر بیماری‌های ناتوان‌کننده میلر که هرگز از بحث و جدل دوری نمی‌کند، جامعه را به‌عنوان یک کل ترغیب می‌کند که اعتقاد خود به فرمان چهارم را کنار بگذارد و برای والدینی که روش‌های ظالمانه تربیت فرزندشان منجر به زندگی ناخوشایند و اغلب ویران‌شده بزرگسالی شده است، بخشش نکنند.

فیلیپ گریون، پروفسور راتگرز، می‌نویسد: در این اثر نیرومند، خوانندگان یاد خواهند گرفت که چگونه با راهنمایی روشنگرانه آلیس میلر با آسیب‌های آشکار و پنهان دوران کودکی خود مقابله کنند.

کتاب بدن هرگز دروغ‌ نمی‌گوید با ترجمه امید سهرابی نیک توسط نشر نو در فیدیبو در اختیار علاقه‌مندان به حوزه‌ی روانشناسی کودک و تربیت قرار گرفته است.

آلیس میلر

آلیس میلر روانشناس، روانکاو و فیلسوف لهستانی - سوئیسی، 12 ژانویه 1923 در لهستان چشم به جهان گشود. میلر به‌خاطر کتاب‌هایش در مورد کودک‌آزاری والدین که به زبان‌های مختلفی از جمله فارسی ترجمه شده مشهور است. کتاب دلهره‌های کودکی (The Drama of the Gifted Child) از میلر، شور و هیجانی برانگیخت و پس از انتشار به زبان انگلیسی در سال 1981 به یکی از پرفروش‌ترین‌های بین‌المللی تبدیل شد. نظرات او در مورد عواقب کودک‌آزاری بسیار تأثیرگذار شد. او در کتاب‌هایش از روانکاوی کناره گرفت و آن را شبیه به آموزش‌های سمی دانست.

به اعتقاد میلر پشت هر دیکتاتوری ترسناک، کشتار دسته‌جمعی و ترور، بدون استثنا یک کودک بسیار خوار و تحقیر شده وجود دارد که تنها در نتیجه انکار مطلق احساسش در ناتوانی مطلق زنده مانده است.

میلر زمانی که تیترهای بزرگ نشریات در مورد سوءرفتار در کلیساها به‌شدت بالا گرفته بود، نوشت: از بزرگسالان می‌خواهم با دردهایی که کودکان آن‌ها را تجربه می‌کنند، مواجه شوند. افسردگی، بیماری‌های گوناگون و اعتیاد به مواد مخدر می‌تواند خیانت نسبت به خود را در پي داشته باشد. در نهایت او در سن 87 سالگی در سال 2010 در فرانسه چشم از جهان فروبست.

از مهم‌ترین کتاب‌های میلر که در ایران به چاپ رسیده است می‌توان به کتاب دلهره‌های کودکی اشاره داشت که در انتشارات دانژه با نام غمنامه کودک تیزهوش انتشاریافته.

3 دلیل برای خواندن کتاب بدن هرگز دروغ نمی‌گوید

کودکی بسیار دوره‌ی مهمی است، پس باید به چگونگی رشد فرزندانمان آگاه باشیم و آنها را پرورش دهیم. چه شغل مرتبط داریم و فرزند کوچک داریم، چه فرزند کوچک نداریم به دلایل زیر دوره‌ی کودکی بسیار مهم است:

• شخصیت کودک در این سن شکل می‌گیرد
• اتفاقات مهمی در کودکی برای انسان رخ می‌دهد که باید از آنها آگاه باشد
• و آینده کودک وابسته به همان دوران کودکی است

بخشی از کتاب بدن هرگز دروغ نمی‌گوید

• پسر جوان که عاشق آزادی بود، در تأثیرپذیرترین سال‌های زندگی‌اش، در اینجا احساس یک زندانی را داشت، زیرا دروازه‌های این مدرسه فقط هنگام پیاده‌روی‌های اجباری و تحت نظارت نگهبان‌های نظامی باز می‌شد. شیلر در طول این هشت سال، به‌ندرت توانست یک روز کامل برای خودش داشته باشد؛ فقط گهگاهی می‌توانست یکی دو ساعت را برای کارهای دلخواهش صرف کند. در آن ایام چیزی به نام تعطیلات شناخته نمی‌شد و کسی از مرخصی گرفتن چیزی نشنیده بود. تمام طول روز تابع قوانین نظامی بود. شاگردان در خوابگاه‌های بسیار بزرگ می‌خوابیدند؛ در تابستان ساعت پنج، و در زمستان ساعت شش بیدار می‌شدند. افسران جزء بر مرتب‌کردن تختخواب‌ها و نظافت شخصی نظارت می‌کردند. سپس شاگردان به صف می‌رفتند به سالن مشق تا حضوروغیاب صبحگاهی انجام گیرد و از آنجا برای صبحانه به سالن غذاخوری می‌رفتند. صبحانه شامل نان و سوپ جو بود. همهٔ کارها از جمله گره کردن دست‌ها برای دعا و نشستن و ترک‌کردن محل، فقط با دستور افسران امکان‌پذیر بود. کلاس‌ها از ساعت هفت صبح تا نیمهٔ روز ادامه داشت. سپس نوبت زنگ نیم‌ساعتی می‌رسید که همیشه برای شیلر جوان توبیخ به همراه داشت، به او لقب "خوک" داده بودند؛ زنگی که به نظافت شخصی اختصاص داشت که به Propreté معروف بود. شاگردان لباس کامل نظامی به تن می‌کردند: روپوش آبیِ کم‌رنگ با سرآستین‌های مشکی، جلیقه و شلوار سه‌ربعی سفید، پوتین، شمشیر باریک و کلاه سه‌گوش با پر زینتی و آویزهای دیگر. دوک (مؤسس این مدرسه) تحمل موی قرمز را نداشت و شیلر مجبور بود با پودر رنگ موهایش را تغییر دهد…

پیشنهادهای برای دوستداران کتاب بدن هرگز دروغ نمی‌گوید

اگر از این سبک کتاب خوشتان می‌آید و یا به دنبال مطالعات روانشناسی تربیتی و کودک هستید، بهتر است به کتاب‌های زیر نیز نگاهی بیندازید:

• دلهره های کودکی - از آلیس میلر
• علیه تربیت فرزند - از آلیسون گوپنیک
• به بچه‌ها گفتن، از بچه‌ها شنیدن - از آدل فابر ، الین مازلیش
• روش‌های تربیتی کودکان نوپا 20 دستور کاربردی - از سیمون گرنت
• باغبان و نجار - از آلیسون گوپنیک