کتاب صوتی سباستین نشر مثلث

تابه‌حال شده است به داشتن قالیچه‌ی حضرت سلیمان فکر کنید؟ یا داشتن این توانایی که چشمانتان را ببندید و در هر مقصدی که می‌خواهید باز کنید؟ این اتفاقات محال به نظر می‌رسد اما اگر کمی توقعمان را پایین بیاوریم سفرنامه‌هایی هستند که می‌توانند ما را در سراسر دنیا بچرخانند و لذت سفر را با ما تقسیم کنند. منصور ضابطیان نویسنده‌ای است که این کار را خوب بلد است، او در کتاب سباستین سفرش به کوبا را روایت کرده و اگر چشم‌هایتان را هنگام شنیدن ببندید می‎‌توانید خود را در کوچه پس کوچه‌های شهرهای این سرزمین زیبا تصور کنید.

‌درباره‌ی کتاب سباستین اثر منصور ضابطیان

سباستین، سفرنامه و عکس‌های کوبا یکی از جذاب‌ترین کتاب‌های ضابطیان است که سال ۹۵، نشر مثلث آن را منتشر کرده است. این کتاب داستان سفر بیست روزه‌ی منصور ضابطیان در سال ۲۰۱۶ به کوبا است و روایت سفری خانه‌به‌خانه به چندین شهر بزرگ و کوچک این کشور جذاب را با لحنی دوست‌داشتنی بیان می‌کند. ضابطیان که در سفرهایش هاستل‌ها و خانه‌های محلی را برای اقامت انتخاب می‌کند دائماً با مردم محلی در ارتباط است و تلاش می‌کند این روابط انسانی را به‌خوبی تصویر بکشد. برای معرفی کتاب سباستین می‌توانیم بگوییم این کتاب مانند سایر سفرنامه‌های ضابطیان مردم‌شناسی و غذاشناسی است.

ضابطیان خاطرات سفرش را طوری تعریف می‌کند که احساس می‌کنید همراهش هستید. او از پیرزنی حرف می‌زند که او را در تمام سفر سباستین می‌نامد، از تأثیر کمونیسم بر سرنوشت این کشور و اسکاچ‌هایی که از دهه‌ی هفتاد میلادی موجودند و از رستوران تپلی که مردی ایرانی در کوبا اداره می‌کند.

سلفی با اعمال شاقه، شکست سناریوی اول، سفره‌ی انقلاب، مهمانی بزرگ، خانه‌ی امن ماریا، هل‌های شبانه، خوشه‌های موز، دوست اینترنتی، دولول کارخانه‌ی باس اندکو، تپلی، غروب نارنجی، آخرین پیغام اسامی بخش‌های این کتاب هستند و ضابطیان در هر بخش تعدادی از عکس‌هایی که گرفته را هم منتشر کرده است تا فضاسازی بهتری اتفاق می‌افتد.

کتاب سباستین بعد از انتشار افراد زیادی را به خود جلب کرد و چندین بار مجدداً چاپ شد. نشر مثلث کتاب صوتی این سفرنامه‌ها را هم با صدای منصور ضابطیان منتشر کرده است. می‌توانید کتاب صوتی ضابطیان را با صدای خود نویسنده از فیدیبو دانلود کنید.

‌درباره‌ی منصور ضابطیان نویسنده‌ی کتاب صوتی سباستین

منصور ضابطیان نویسنده و مجری رادیو و تلویزیون متولد سال ۱۳۴۹ است. او در دانشگاه علوم پزشکی رشت در رشته‌ی علوم آزمایشگاهی درس خواند اما از همان آغاز پیدا بود که برای این کار ساخته نشده است. او بعدها تغییر مسیر داد و برای تحصیل در رشته‎‌ی سینما مجدداً به دانشگاه برگشت.

چلچلراغ، گزارش فیلم و کلک از جمله اولین روزنامه‌ها و مجلاتی هستند که ضابطیان نوشتن را در آن‌ها آغاز کرد. پس از مدتی هم وارد رادیو و تلویزیون ملی شد و در زمینه‌های مختلف از جمله کارگردانی، تهیه‌کنندگی و مجری‌گری فعالیت کرد. برنامه‌ی رادیو هفت مشهورترین کار اوست و باعث محبوبیت زیادی برایش شد. منصور ضابطیان کلاس گویندگی و اجرا در دانشکده‌ی خبر هم داشته است.

بیشترین شهرت منصور ضابطیان به‌خاطر سفرنامه گویی‌اش است. او روایتگر بسیار خوبی است و توانسته است تجربیاتش را چه در قالب کلام و چه در قالب متن به بهترین شکل به مخاطب عرضه کند. او اولین کتاب داستان خود به نام اگر یک سوسمار بودیم را سال ۸۵ نوشت. کتاب مارک و پلو که سال ۸۹ منتشر شد اولین سفرنامه‌ی منصور ضابطیان بود که درباره‌ی نقاط مختلف دنیا نوشته شده بود. مارک دوپلو و کتاب برگ اضافی ادامه‌ی این سه گانه‌ی جذاب هستند. پس از آن هم ضابطیان چند سفرنامه‌ی دیگر منتشر کرده که کتاب چای نعنا، سفرنامه مراکش یکی از جذاب‌ترین‌های آن‌هاست

چرا باید کتاب صوتی سباستین را شنید؟

شنیدن کتاب صوتی سباستین یک تجربه‌ی خاص و جذاب است که سن و سال نمی‌شناسد. مهم نیست ده ساله باشید یا نود ساله، لحن منصور ضابطیان به‌قدری گیرا و دوست‌داشتنی است که چند دقیقه پس از شروع شنیدن کتاب می‌توانید چشم‌هایتان را ببندید و باورکنید در کوبا هستید. کوچه‌ها و خانه‌ها را تصور کنید و  آدم‌ها را ببینید. ضابطیان از خوشی در عین فقر مردم کوبا حرف می‌زند، از نگاهشان به زندگی، از مردمی که هنوز هم وقتشان را دائماً باهم می‌گذرانند و چیزی به نام حریم خصوصی خانه‌ها هنوز برایشان چندان تعریف شده ایست. درعین‌حال همین مردم در پذیرش افراد همان‌طور که هستند بسیار خوب عمل می‌کنند. فرقی نمی‌کند شما اهل کجا هستید، چه دینی دارید و چه‌طور زندگی می‌کنید کوبایی‌ها با لبخندی دلنشین و آغوشی باز از شما استقبال خواهند کرد. اگر کمی اهل سفر و ماجراجویی باشید پس از شنیدن کتاب صوتی سباستین هوای برداشتن کوله و سرزدن به دنیا به سرتان خواهد زد. این کتاب برای همه‌ی کسانی که اهل تجربه‌اند یک کتاب دوست داشتنی و به‌یادماندنی خواهد بود.

‌در بخشی از کتاب صوتی سباستین می‌خوانیم

کوچه‌ها عجیب‌اند ... خانه‌ها عجیب‌اند ... و آدم‌ها عجیب‌تر. فقر چنان خودنمایی می‌کند که نمونه‌اش را در کمتر جای دیگری می‌توان پیدا کرد. بااین‌حال به نظر می‌رسد که فقر دلیلی برای فراموشی زندگی باشد. در اوج فقر و نداری، زندگی چنان در جریان است که گویی آدم دارد در خیابان مرفهی در هامبورگ قدم می‌زند. مفهوم خانه در اینجا، از لحاظ فیزیکی با آنچه در جاهای دیگر دنیا دیده‌ام تفاوت می‌کند. خانه‌ها بیشتر شبیه مغازه‌هایی هستند که به جای آنکه در آنها جنسی به فروش برسد، زندگی عرضه می‌شود. خانه‌ها در حاشیه‌ی کوچه‌ها گسترده شده‌اند. خانه‌هایی که از همان در ورودی شروع می‌شوند. چیزی به اسم راهرو، حیاط یا هر چیز دیگری که بیرونی را از اندرونی جدا کند وجود ندارد. همه چیز در اندرونی خلاصه می‌شود و اندرونی در یک دست و دلبازی معمارانه از همان حاشیه خیابان شروع می‌شود. شروعی که از سبک خاصی هم پیروی نمی‌کند. از همین روست که بعضی خانه‌ها از آشپزخانه شروع می‌شوند. بعضی خانه‌ها از اتاق نشیمن و حتی گاهی از اتاق خواب. در خانه‌ها باز است و در ساعت‌های غیر خواب، اکثر آدم‌ها روی صندلی‌های شکسته پکسته‌ای دم در نشسته‌اند. گفتگوها بیشتر در خیابان شکل می‌گیرند، گرچه اگر در خانه هم شکل بگیرند تفاوت زیادی نمی‌کند. درهای باز و پنجره‌های بزرگ چیزی را برای پنهان کردن باقی نمی‌گذارند.

در این سبک زندگی، دو چیزش بیش از همه برایم عجیب است. اول شادمانی پنهان مردم و دوم حسن خلق‎‌شان در رابطه با هم و در رابطه با غریبه‌ها.