تاریخ محلی یکی از شاخههای اصلی علم تاریخ است که مورخ به شرح ویژگیهای جغرافیایی و تاریخی یک محل یا خطه با تاکید بر عامل و عنصر اصلی در تاریخ یعنی انسان میپردازد.تاریخ محلی سابقهای بس طولانی دارد و از دیر زمان در میان اصحاب علم تاریخ رواج داشته است.مورخان در دوران اسلامی شاهد تالیف تاریخهای محلی فراوانی همچون تاریخ بخارا،تاریخ اصفهان یا تاریخ طبرستان و.. بودند که از منابع تاریخنگاری موثق محسوب میشوند زیرا مورخ علاوه بر استفاده از منابع تاریخی از روش مشاهده یا مصاحبه نیز استفاده کرده است.
به علت نزدیکی تاریخ محلی با جغرافیای تاریخی ممکن است میان این دو رشته خلط انجام گیرد ولی تاکید تاریخ محلی بر تاریخ و عنصر اصلی در تاریخ یعنی کنش انسانی است ولی جغرافیای تاریخی تاکیدش بر جغرافیا و نقش محیط جغرافیا بر عوامل انسانی است اگر چه هم جغرافیای تاریخی در پیشبرد اهداف خویش از تاریخ بهره میبرد و هم تاریخ محلی از جغرافیا استفاده فراوانی میکند ولی این دو از هم جدایند و دو رشته متفاوت محسوب میشوند تاریخ محلی جزء شاخههای علم تاریخ و جغرافیای تاریخی زیر شاخه علم جغرافیا محسوب میشود.