کتاب افسانه های شیرین از جستجوگران گنج نشر مهر زهرا (س)

پیرمرد شروع کرد و گفت: «در سال‌های بسیار دور، آن‌زمان که شما هنوز چشم به جهان نگشوده و پای به آن نگذاشته بودید، پادشاهی بود که به جواهر و زر و سیم، دلبستگی فراوانی داشت؛ ولی از راه و رسم فرمانروایی و آیینِ پادشاهی، بهره‌ی چندانی نبرده بود. او، روزگار را به خوش‌گذرانی سپری می‌کرد تا اینکه روزی خبر رسید که دشمن، به شمالِ ایران تاخته و سرزمین خراسان را گرفته است و اینک، می‌خواهد به سرزمینِ اسپاهان حمله‌ کند. شاه، بسیار برآشفت و به جای اینکه به فکر سرزمینش باشد و برای نبرد با دشمن آماده شود، بیشتر در اندیشه‌ی نجات زر و سیم و جواهرِ خود بود. بدین‌سان، یکی از بهترین فرماندهان خود را فراخواند و به او فرمان داد تا دسته‌ای از سربازانِ کارآزموده و هم‌سوگند را فراهم آورد. سپس، جواهر و سکه‌ها را در صندوق‌های بزرگی گذاشت و بارِ تعدادی شتر نمود و کاروان را به سوی شرق روانه کرد تا در آنجا پنهان سازد. او با این نقشه می‌توانست در زمان مناسب، آن را به بارگاه خویش بازگرداند. من نیز که در آن زمان به دلیری و بی‌باکی شهره بودم، گمارده شدم تا در این مأموریت بزرگ، در کنار فرمانده و دیگر سربازان باشم.