کتاب انقلاب کوبا نشر گروه انتشاراتی ققنوس

فیدل از سال ۱۹۵۹ تاکنون را با عنوان «رهبر اعلا» (dlider maximo)ی کوبا سپری کرده است. تغییراتی که از ۱۹۵۹ در آن‌جا صورت گرفته عمدتا به اراده و در زیر رهبری او انجام شده است. و از این روست که باید هم سرافرازی و هم سرکوفت وضعیت کنونی کوبا را متوجه او دانست. اما در باره دیگر نیروهای مؤثر چه در داخل و چه در خارج کوبا چه باید گفت؟ چه چیز در این کشور جزیره‌ای کوچک به آتش ناآرامی دامن زد و شعله‌های شورش را در پهنه آن بر افروخت؟ انقلاب در بهترین حالت بازی دشوار و مرگباری است. اندکند کسانی که در این بازی برنده می‌شوند. پس دقیقا چه عناصری از بَخت، زمان و مکان گرد هم آمدند تا به فیدل و پیروانش امکان پیروزی بخشند؟ بیش از چهل سال از زمان آغاز انقلاب کوبا گذشته است و با این حال تاریخدانان، پژوهشگران، تحلیلگران سیاسی، رهبران و سیاست‌سازان جهان، و اندیشمندان جدی هنوز در مورد علل آن بحث و مجادله می‌کنند. اما اکثر کارشناسان در مورد دست‌کم سه عامل عمده که در این آخرین دوره ناآرامی در کوبا موجود بود اتفاق نظر دارند: (۱) سرکوب سیاسی، (۲) عدم تعادل و رکود اقتصادی، و (۳) خطری که عده‌ای از کوبایی‌ها از جانب «امپریالیسم یانکی» احساس می‌کردند، که نتیجه سیاست‌های ناعادلانه ایالات متحده در مورد کوبا از سال ۱۸۹۸ به این سو بود.