کتاب روایت و روایتگری نشر هرمس

کتاب روایت و روایتگری: کنکاش در داستان‌گویی سینمایی یک اثر علمی است که به بررسی عناصر مختلف داستان‌گویی در سینما می‌پردازد. در این کتاب، وارن باکلند اصول و فنون ساخت داستان‌های سینمایی را بررسی و تحلیل می‌کند، به همراه ارائه‌ی مثال‌ها و تجزیه و تحلیل فیلم‌های مهم. این کتاب در زمینه‌ی فیلم‌نامه‌نویسی و داستان‌گویی سینمایی مطرح می‌شود و به عنوان یک منبع تخصصی در این زمینه به حساب می‌آید. موضوع اصلی آن بررسی علمی فنون و مهارت‌های لازم برای ایجاد داستان‌های جذاب و موثر در حوزه‌ی سینما است.

کتاب به بررسی نحوه‌ی ایجاد داستان‌هایی می‌پردازد که باعث ایجاد ارتباط عمیق‌تر بین تماشاگر و فیلم می‌شود. پیام اصلی کتاب این است که داستان‌گویی موثر می‌تواند فیلم‌ها را به اثرهای هنری برجسته‌ای تبدیل کند که تأثیر پایداری بر روی تماشاگر دارند. هدف وارن باکلند از نوشتن این کتاب ارتقاء سطح دانش و مهارت‌های داستان‌نویسان جوان در حوزه‌ی داستان‌گویی سینمایی است. کتاب به زبان انگلیسی نوشته شده است. و توسط محمد شهبا ترجمه شده‌است.

 درباره نویسنده، وارن باکلند

وارن باکلند، یک متخصص و پژوهشگر در حوزه‌ی سینما است. او با تجربیات حرفه‌ای زیادی در این زمینه از جمله تحلیل و بررسی فیلم‌های مختلف به عنوان یک متخصص شناخته می‌شود.

 چرا باید کتاب روایت و روایتگری را بخوانیم

کتاب روایت و روایتگری را باید خواند زیرا این اثر به گونه‌ای عمیق و جامع به بررسی فنون داستان‌نویسی سینمایی می‌پردازد که می‌تواند به داستان‌نویسان، فیلم‌سازان و علاقمندان به هنر سینما درک جدیدی از این حوزه بخشید. با مطالعه‌ی این کتاب، می‌توان به تحلیل عمیق‌تر فیلم‌ها پرداخت و از فرایند خلق اثرهای سینمایی با کیفیت بالا بهره‌مند شد.

در بخشی از کتاب روایت و روایتگری می‌خوانیم

جیل دولان می‌گوید «قدم اول فمینیسم آگاهی ژرف نسبت به طردشدگی از گفتمان فکری، سیاسی، جنسی، اجتماعی و فرهنگیِ مردانه است. فمینیسم نقدی است بر شرایط اجتماعی حاکم که جایگاه زنان را در جایی بیرون از گفتمان مردانهٔ غالب صورت‌بندی می‌کند.» موج دوم فمینیسم، که در دهه ۱۹۶۰ آغاز می‌شود، به حاشیه راندن و طرد زنان از نهادها و گفتمان مردانه غالب را از منظری دووجهی به بحث می‌گذارد: یکی موضعی مخالف که این نهادها را نقد می‌کند و دیگری موضعی از جنس تعین‌یابی که معتقد است زنان هویت خود را می‌سازند. این فصل بررسی می‌کند که نظریه‌پردازان فیلمِ موج دوم فمینیسم چطور این منظر دووجهی را شرح و بسط داده‌اند. در گام نخست، این نظریه‌پردازان به تحلیل ارزش‌های پدرسالارانه‌ای پرداختند که درون نهاد سینمای روایی تجاری، مشخصاً هالیوود کلاسیک، تعبیه شده بودند. به اعتقاد آن‌ها پدرسالاری عمیقاً در ساختار روایت ریشه دوانده و داستان اودیپی جایگاه روایت اصلی و نمونه را به خود اختصاص داده است. فمینیست‌های موج دوم همچنین تلاش کردند تا با جدا کردن پدرسالاری از روایت، فرم‌های غیرپدرسالارانه نوینی از روایت را شناسایی کنند و بیافرینند. در این گام دوم، هدف ترویج تعین‌یابی در قالب مفهوم مؤلف است؛ یعنی زنانی که به جای تبعیت از روایت‌های پدرسالارانه از پیش موجود، خود مؤلف روایت‌هایشان هستند. این فصل امکان‌ها و دشواری‌هایی را به بحث می‌گذارد که در بسط و گسترش نظریه کارگردان زن در قامت مؤلف با آن‌ها روبه‌رو می‌شویم. در این مسیر چند فیلم مورد بررسی قرار می‌گیرند، از جمله دختر گمشده (۲۰۱۴) به کارگردانی یک مرد (دیوید فینچر) و نوشته یک زن (گیلیان فلین) و اورلاندو (۱۹۹۲) به کارگردانی یک زن (سالی پاتر) و بر مبنای رمانی مشهور از ویرجینیا وولف.

پیشنهادهایی برای دوست‌داران کتاب روایت و روایتگری

اگر از خواندن کتاب روایت و روایتگری لذت بردید، و علاوه بر آن به فیلمنامه نویسی علاقه دارید، پیشنهاد می‌کنیم خواندن آثار زیر را از دست ندهید:

·      کتاب هفت فیلم نامه از اصغر فرهادی

·      کتاب تمرین فیلمنامه نویسی

·      کتاب مجموعه فیلمنامه های یک عاشق سینما

·      کتاب می خواهم فیلم نامه بنویسم