دو نمایشنامۀ «گفتوگوی ناتمام» و «مصاحبه در بوئنوس آیرس» به توصیف وقایع شیلی در اوایل دهه ۱۹۷۰ یعنی زمان ریاست جمهوری «سالوادور آلنده» و کودتای نظامی «پینوشه» علیه او اختصاص دارند. «چیچکوف» در «گفتوگوی ناتمام» با استفاده از شخصیتهای واقعی، مانند «آلنده»، «چهگوارا»، «پینوشه» و… روایت تقریباً مستندی را از روند به قدرت رسیدن آلنده در شیلی و سپس اجرای کودتای نظامی علیه او عرضه و بحثهایی را در زمینه راههای مختلف مبارزه و تلاش برای دستیابی به عدالت اجتماعی مطرح میکند. اما «باراویک» در نمایشنامۀ «مصاحبه در بوئنوس آیرس» صرفاً از شخصیتها و ماجراهای غیرمستند و تخیلی استفاده میکند. وی ضمن نمایش فضای فاجعهبار شیلی در آن زمان، نقش لایههای مختلف جامعه را در رخدادهای سرنوشتساز کشور عیان میسازد و نشان میدهد که هیچ فرد یا گروهی نمیتواند خود را در قبال این رخدادها مسئول نداند.