میشل ویناور ( ـ1927)، نمایشنامهنویس و دراماتورژ صاحبنام فرانسوی، در دهۀ پنجاه میلادی نمایشنامهنویسی را آغاز کرد. از مشخصههای آثار ویناور میتوان به مونتاژ کلام و شیوۀ خاصش در دیالوگنویسی اشاره کرد که سبب تمایز او از بسیاری از نمایشنامهنویسان آن دوره شد. او را در زمرة نخستین نمایشنامهنویسان فرمگرای معاصر فرانسوی پساـبکت میدانند.
ویناور در نمایشنامۀ درخواست کار به اوضاع و احوال مردی به نام فَژ، میپردازد که در میانسالی به استعفایی تحمیلی تن داده و سه ماه است که از کار برکنار شده. فَژ در دایرۀ درگیریهای هولناک فردی، خانوادگی و اجتماعی گرفتار شده و ناامیدانه در تلاش است با پیدا کردن شغلی، منزلت اجتماعی خود را بازیابد و روابطش را با همسر و دختر نوجوانش سامان بخشد، اما هرچه جلوتر میرود این دایره تنگتر میشود، تا آنجا که حتی ماهیت انسانیاش به خطر میافتد.