کتاب اجل در تعهدات و قراردادها نشر شرکت سهامی انتشار

اگر یکی از ارکان تعهد وصفی بپذیرد تعهد مرکب می‌شود. در حالی که اصل بر حال بودن تعهدات و قراردادهاست، اجل وصفی است که به رابطه­ی حقوقی تعلق می‌گیرد و اجرای تعهد یا سقوط تعهد را برای مدتی به تأخیر می‌اندازد. شرط، نیز، مانند اجل به رابطه­ی حقوقی تعلق می‌گیرد و ناظر به وقوع حادثه‌ای در آینده است، با این تفاوت که وقوع حادثه­ی مشروط، احتمالی است، و، برخلاف اجل که اجرای تعهد را به تأخیر می‌اندازد، ایجاد تعهد را معلق می‌کند. شناسایی کامل اجل هنگامی میسر است که به اعتبارهای گوناگون و از زوایای متعدد مورد بررسی واقع شود: اجل به اعتبار منبع آن به اجل قراردادی، اجل ناشی از ایقاع، اجل قانونی و اجل قضایی تقسیم می‌شود. از حیث اثری که اجل در رابطه­ی حقوقی می‌نهد و کیفیت آن را تغییر می‌دهد، به اجل تأخیری و اجل پایان بخش تقسیم می‌شود. اجل، مدتی است که اجرای تعهد یا سقوط تعهد و پایان قرارداد را به تأخیر می‌اندازد. سررسید اجل ممکن است معلوم باشد یا مجهول باشد، در حالی که وقوع آن قطعی است. براین مبنا اجل به اجلِ با سررسید معلوم و اجلِ با سررسید نامعلوم تفکیک می‌شود. به تأخیر افتادن اجرای تعهد غالباً به سود متعهد است. گاه نیز ذینفعِ اجل طلبکار و گاه تعیین اجل به سود مشترک است. انصراف از اجل تنها با اراده­ی کسی میسر است که در ایجاد و بقای اجل نفع دارد. از این زاویه نیز اجل به اجل به سود بدهکار، اجل به سود طلبکار و اجل به سود مشترک تقسیم می‌گردد... -از متن کتاب-