کتاب توپچی خوشبخت نشر نورالشهدا

احمد محسن‌پور به دلیل میزان حضور در منطقه­ی جنگی با حدود ۱۵۲ ماه و یک روز به عنوان توپچی تانک اسکورپیون یک مورد خیلی جالب از رزمندگان دفاع مقدس است. گردان سواره زرهی۲۲۱ اهواز در همان روز اول جنگ به دلیل شبیخون دشمن غافلگیر و به نظر کاملا متلاشی شده بود؛ اما محسن‌پور و برخی همرزمانش از چنگ دشمن گریختند و دوباره گردان را سامان داده و با تانک‌های خود مانند زنبور نیش می­زدند و می­گریختند. محسن‌پور از جمله افسرانی است که همیشه به تانک شناسایی اسکورپیون ارادت خاصی دارد. او سال­های زیادی در اتاقک فولادی تانک به عنوان توپچی خدمت کرده بود. از بهار سال ۱۳۵۸ که در غائله کردستان با مهارت انتقام شهدای ارتش را با شلیک و هدف‌گیری دقیق مواضع ضدانقلاب گرفت و باعث تمجید تیمسار فلاحی شد تا تابستان داغ سال ۱۳۶۷ که در آخرین روزهای جنگ تریلی پر از مهمات او در جدال نابرابری با هلی­کوپتر عراقی مسابقه گذاشته بودند. با وجودی این که بسیاری از عزیزترین دوستان و همرزمان قهرمانش در گردان سواره­ زرهی۲۲۱ در مصاف با بعثی‌های کوردل با شهادت خود جاودانه شدند ولی تقدیر چنین بود که او از این پیکار سخت و نابرابر جان سالم به در ببرد و بخش دیگری از جنبه­های عشق و طراوت و زندگی را به نمایش بگذارد. محسن‌پور بارها به دشمن می­زند؛ در جزیره مجنون حتی صدای نفس‌های دشمن و صدای مسلح شدن و گلوله‌گذاری تانک بعثی­ها را که برای انهدام سنگر آنها در حال حرکت بود می­شنید. او بارها در جبهه زخمی و به خاطر بیماری راهی بیمارستان می­شود اما مانند یک طلسم هیچ ترکشی در جنگ به او اصابت نمی­کند. زنده و پاینده می­ماند تا برای ما الگویی از مقاومت و در عین حال زندگی و نشاط باشد. خاطرات او هدیه شده به همه شهدای مظلوم تانک علی­الخصوص گردان ۲۲۱ سواره زرهی از لشکر ۹۲ زرهی اهواز.