کتاب صوتی شوهر آهو خانم نشر استودیو نوار

سلام خدمت همگی من از گوش کردن این کتاب بی حد وحصر لذت بردم چون باهنرمندی در حد اعلی گوشه ایی از تاریخ اجتماعی ایران را توصیف کرده بود .در پاسخ دوستانی که کتاب را طولانی وبا توضحیات زیاد تلقی کردند باید بگویم‌ادبیات توصیفی همین است محمد افغان به بهترین صورت از عهده نوشتن این سبک کتاب برامده است.در پاسخ افرادی که برخی از توصیفات را بیشرمانه انگاشتن باید گفت این‌کتاب در دوران پهلوی وفکر کنم ۱۳۴۰نوشته شده است چه توقعی .در پاسخ افرادی که اتمام بدی را برای کتاب بیان کردند باید بگویم اتفاقا کتاب بسیار زیبا تمام شده بود آهو از حق خود سالها گذشت تلاش کرد که شوهر دزدیده شده خود را پس بگیرد اما تلاشش با ان وضع جامعه و دل مهربان وپاکش کافی نبود و موفق نشد .اما دیگر نتوانست پدر دزدی را تحمل نمایید و با تمام قوا در برابر جور ایستاد وپدر فرزندان خود را پس گرفت ودر نهایت همسر خود را واین است رمز مادر بودن .آهو اکنون آموخت در ادامه زندگی گاها باید جدی در مقابل افراد مشکلات ومصائب ایستاد وعقب ننشست . در پاسخ دوستی که گفت سرعت خوانش اهسته بود باید گفت عزیزجان سرعت را تنظیم‌میکردی . در پاسخ عزیزی که در مورد رفتار سید میران اعصابش خورد شد باید بگویم منم گاها گریه ام میگرفت چون خودم نیز همسری باا افکار کاملاسنتی دارم ولی بایدبپذیریم که اجداد ومادر بزرگ های ما چه حوصله صبر ،متانت داشتند وچقدر خویشتن دار بودند . بهرحال من از گوش کردن کتاب لذت بردم واز اینکه حال وهوای ان خانه ها ان محیط وزندگی را تجسم میکردم و واژگان را تک تک لمس میکردم سرخوش بودم .وبه همگی گوش کردن این کتاب را توصیه مینمایم .امیدوارم شما هم لذت ببرید .

شیبا عادل

۱۴۰۱-۰۵-۲۳

4

کسانی که به نظرشون توصیفات کتاب بیش از اندازه بود به نظرم اصلا این سبک رو نمی‌شناسن و نباید سراغ کتاب‌های این چنینی برن. توصیفات کتاب فوق‌العاده بود. عبارات و کلماتی در توصیف هر شخص یا هر شیء استفاده می‌شد که خاص و بی‌بدیل بودن. و بله، شصت هفتاد درصد این کتاب رو همون توصیفات به خودشون اختصاص دادن و شاید برای بعضی افراد خسته‌کننده به نظر بیان، ولی نظیرشون تو کمتر کتابی پیدا می‌شه. من بسیار از شنیدن این کتاب لذت بردم. هرچند که تصویری که از زن‌های داستان نشون داده شده بود همگی زشت و پر از مشکل بودن، از آهو گرفته که زن بی زبونیه و هر نوع حقارت رو تحمل می‌کنه و می‌بخشه و عزت نفسی نداره، تا هما که یک تازه به دوران رسیده پول دوسته و زنان همسایه که همه خاله زنک هستن و... . کلا برای یک زن امروزی توصیفات زن‌های این کتاب غیر قابل تحمل و چندش‌آوره ولی باید قبول کنیم که این کتاب داستان زندگی مردم حدود شصت هفتاد سال پیشه و شاید تا این اندازه سنتی بودن، بخشی از زندگی معمول مردم بوده. صدای گوینده هم خوب بود. همین که کتابی با این حجم با این دقت و حوصله گویندگی بشه واقعا کار شگرفیه.

وقتي تازه شنيدن كتاب رو شروع كرده بودم داستان براي من اصلا دلچسب نبود.و به شدت از مرد بوالهوس و زن فريبكار متنفر شدم و حس ترحم نسبت به آهو خيلي عميق بود.ولي هر چقدر بيشتر شنيدم ، بيشتر جنبه هاي مختلف شخصيتي هر كدوم برام اشكار شد و ديگه شخصيت ها برام مطلقا سياه يا مطلقا سفيد نبودن .ديگه طرفدار هيچ كدوم از جناح ها نبودم(بنظرم اين داستان دو تا جناح داره كه خواننده يا شنونده يكي رو انتخاب ميكنه) نوع برخورد هر شخص با پيش آمدها برام خيلي جالب بود و اين همه تنوع رفتاري واقعا تعجب آور بود.نگرش هر شخصيت به زندگي ،خودش يه كتاب بود. عمق عشق مرد خيلي تامل برانگيز بود و سخت گير نبودن زن نسبت به زندگي برام حسرت اميز بود و ميزان صبر و اميد آهو غيرقابل درك. بنظر من كتابي ميتونه تمام و كمال تمامي جوانب شخصيت هاش رو و اوضاع و احوال رو به خواننده منتقل كنه كه صرفا به اصل مطلب نپردازه و تمامي حاشيه هايي كه از نظر ديگران بي مورد هست رو هم بنويسه و همين حاشيه ها هستن كه رنگ و لعاب داستانن. در كنار اينكه داستان كتاب ميتونه خيلي از احساسات ناشناخته و درك نشدني رو به خوبي منتقل كنه ، راوي هم بسيار خوب از عهده ي كار براومد و شنيدن رو لذت بخش كرد. من بشخصه صرفا خوانش آقاي سلطان زاده رو دوست دارم براي رمان منتهي اين خوانش هم توسط اين راوي برام دلپذير بود.

علو نمیکنم واقعا بیشتر از ۷۰ درصد کتاب کش دادن الکی داستان و پرداختن به جزییاتیه که اصلا ربطی به داستان نداره و بود ونبودش هیچ توفیری نمیکرد، بسیار رمان جذابیه فقط کاش یکم نویسنده از زیاده گویی دست بر میداشت به موضوع میپرداخت که شنونده خسته نشه، انقدر کش داره داستان که اگه بی هوا ۲۰ دقیقه گوش ندین هیچیو از دست ندادین انقدر تباه و الکی طولانی

به جرات میگم آقای قریب‌پناه تو روایت داستان واقعا فوق‌العاده بودن من اولین بار بود که داستانی رو با صدای ایشون میشنیدم، در مورد خود داستان هم من خیلی جاها حقیقتا&#۳۴; حرص میخوردم از دست همشون مخصوصا از دست آهو که انقد توسَری‌خوره.. توصیفات و جزئیاتی که به زیبایی بیان شدن باعث میشن شما خودتونو وسطِ داستان ببینین.. یعنی انگار شما هم تو اون حیاط دارین با اون آدما زندگی میکنین و سالهاس که همشونو میشناسین وقتی به فصل آخر رسیدم واقعا دوست نداشتم تموم بشه ولی انتظارِ پایان‌بندیِ بهتری رو داشتم.‌. و در آخر اینم بگم که من خودم کرمانشاهی‌ام و موقعِ توصیفِ خیابون‌ها، محله‌ها، سراب نیلوفر، و ... حس آشنایی تو ذهنم تداعی میشد که خیلی قشنگ بود.. مثلا تصور واضحِ حرکت درشکه توی محله‌ی برزه‌دماغ.. یا غذاهایی که میخوردن.. یا اصلطلاحاتی که مخصوص کرمانشاهی‌هاست.. همه و همه برام جذاب بود.. فقط اینو بدونید که این کتاب داستان غمگینی داره و تا آخر هم غمگین می‌مونه و همه‌ی غمش هم پیرامون ظلم به زنه

نویسنده با شخصیت هاش درگیری دارن انگار با هم😑اول میگه هما ترجیح میداد میران بهش نه بگه بعد جلوش چادر برمی‌داره و عشوه میاد و لباس میپوشه.میران بهش میگه من زن و بچه دارم و میخواد شک نکنه دوستش داره بعد یهو برمیگرده میگه این وسایل برای کسیه که میدونه دوسش دارم😒تا دو دقیقه قبلش میگه باید. فکر کنم صیغت کنم یا نه بعد یهو میگه تحمل ندارم تو اینجا باشی. بازوش رو هم که میگیره. صاف صاف هم نگاش میکنه. بعدم میگه معتقده.لحن حرف زدن و (تو تو) گفتن هما هم عجیبه. هنوزم که هنوزه یه زن خوب به مرد غریبه تو نمیگه. یا اینکه اهو جلوی بقیه میزان رو عزیزم صدا میکنه😐هنوزم که هنوزه بعضی خانواده ها بد میدونن این لحن حرف زدن رو جلوی بقیه. بعد برای اون زمان... ?🤔یا اینکه نویسنده اصلا نمیدونه قصه ی در مورد حضرت داوود و حرم سزا و کشتن شوهر زن دروغه و برای یهودی هاست و برای تحریف این پیامبر.یل در مورد زن دوم گرفتن تخریب اسلام توش هست در حالی که کلی شرایط داره... کلا نویسنده تا اینجا خیلی قلم خوبی نداشته. کلی هم توصیف توشه🥴

راوی کتاب به حق سنگ تمام گذاشته بودن. اجرای پرحرارت در نقش بیش از ۲۰ زن و مرد و کودک و پیر و جوان عالی و تحسین‌برانگیز بود. داستان کتاب در بیان قبح دو یا چند زنی است و علی‌محمد افغانی آنچنان خوب وضعیت نابسامان روحی همسر اول یک مرد، مکر همسر دوم او و ضعیف‌النفس و بوالهوسی مرد مسن شخصیت اول داستان را به تحریر درآورده که خون خواننده را از ضعف و وابستگی و رواداری بیش از حد همسر اول و حیله‌ها و ستم‌های همسر دوم و حماقت‌های شوهر به جوش می‌آورد. آنچه که هست دید زن‌ستیزانه‌ای است که در سراسر متن جریان دارد و بیان نگاه سنتی جامعه‌ی آن روز ایران به ویژه در شهرستان‌ها است که چون از زبان مردهای داستان به صورت حق به جانب بیان می‌شود حرص خواننده‌ی امروز را درمی‌آورد... در مجموع داستان خوبی از وضعیت بد زن در ایران قدیم است هرچند مشکلاتی هم دارد. حرف‌های سنگین و فلسفی که نویسنده در دهان هما (دختری روستایی که دوازده سالگی شوهر کرده و مدرسه هم نرفته) می‌گذارد اصلا قابل پذیرش نیست.

کتاب، شرح و بسط های غیر ضروری و خسته کننده ی زیادی داره. برای کسانی که اهل رمان هستن و وقتشون هم واسشون ارزشمنده، توصیه نمی کنم. هرچند... مسخ آدمیزاد و زایل شدن عقل رو به خوبی به تصویر می کشه؛ اما می شد کوتاه‌تر باشه. یکی از موضوعاتی هم که خیلی توی ذوق می زنه و آشکارا، کلافی از تعارضه، خصوصیات و پرداخت شخصیت هاست؛ مثلا در بخش هایی، همای بیست ساله ی بی بند و بار که حتی سواد خوندن و نوشتن نداره، فلسفه می بافه و از عالم مُثُل و یگانگی روح و... حرف می زنه در حالی که حتی استاد یا شیخی هم نداشته.(به جز دوره فشرده ۳ ماهه ی رقص??) و کلام هایی که نمی تونن ناشی از کشف و شهود یا ذاتی بوده و اصلا اکتسابی و ناشی از اراده ی دانش آموزی هستن. به هر حال این کتاب نوشته ی نویسنده ای در حد متوسطه و انتظار بیش از این نباید ازش داشت. به خصوص توصیه می شه برای دوستداران سریال های ترکی GEM.

راوی بسیار عالی روایت میکرد و داستان خوب بود اما داستان خیلی به تفصیل و جزئیات وارد شده بود و گاهی اوقات خسته کننده میشد اما شکی نیست که جزو بهترین رمانهای ایرانی هست داستان پرکشش بود و شنونده رو به حال و هوای سال‌های قبل ایران و فرهنگ اون زمان مردم میبره. اوایل گوش دادنش سخت بود برام بعدش نمیتونستم ولش کنم ولی پایانش غیرمنتظره بود.خیلی از عقاید شخصیتها و جملات برام تحملش سخت بود چون با عقاید خودم فرق داشت و عصبی میشدم باید کاملا بی‌طرفانه کتاب رو خوند که سخته خب? جاهایی بود که با شخصیتهای کتاب گریه میکردم. در کل پیشنهاد میکنم و خوشحالم که فرصتی برای مطالعه این کتاب نصیبم شد. تنها مورد جزئیات زیاد و گاهی خسته کننده و توضیحات اضافی و سیر کند داستان بود و با این سرعت جلورفت حوادث از پایان ناگهانی و یهویی غافلگیرشدم هرچند شاید شیوه نویسنده در پایان رساندن این بوده. از فیدیبو و راوی بابت تهیه این کتاب تشکر میکنم.

اخلاص سجادی

۱۴۰۲-۱۱-۰۶

4

به رمان‌های عاشقانه و درامتیک قبلا علاقه نداشتم، به رمان‌های ایرانی اصلا علاقه نداشتم شاید چون ورود نکرده بودم‌ و گوش ندادم و نخوندم، اما باید بگم این کتاب این رمان جالب بود، وادارم کرد چندین ساعت چندین روز بشینم و کنار کارهای ديگه‌م دنبال کنم ببینم چی می‌شه و چی نمی‌شه، دقیقا تمام فضاهای داستان برام قابل لمس بود، حتی اون جملات و عبارات که از توصیف بیش از حد و اندازه افراد سرچشمه می‌گرفت واسه خودش یه نوع و سبک ارائه بود و بهش نمی‌تونم خورده یا نقدی بگیرم، داستان پر بود از جزییات برای اینکه راحت غرق بشی تو اون فضا و با چشمات و با دستات همه چی اون خونه و زندگی رو لمس کنی، بارها خودم رو جای آهو یا جای هما و گاهی گلاره گذاشتم و حتی جای سیدمیران... اما حرکت آخر آهو واقعا برام امکان‌پذیر نبود اگر من بودم هیچ‌وقت کاری که آهو انجام داد رو نمی‌کردم...پایان دقیقا همین بود که باید می‌شد...