کتاب صوتی روانشناسی فریبکاری نشر انتشارات کتاب‌سرای نیک

آیا تا به حال به علت دروغ‌گویی انسان فکر کرده‌اید؟ چه چیزی باعث می‌شود به دروغگویی عده‌ای پی ببرید؟ آیا حالت چهره می‌تواند گواه بر دروغگویی باشد؟ پل اکمن نویسنده‌ی کتاب «روانشناسی فریبکاری» با تحقیقات گسترده در زمینه‌ی زبان بدن و حالت چهره به مخاطب می‌آموزد چگونه می‌توان احساسات مختلف به ویژه دروغ‌گویی را از حالت چهره‌ی انسان‌ها شناسایی کرد.

درباره‌ی کتاب صوتی روانشناسی فریبکاری

کتاب «روانشناسی فریبکاری» با عنوان انگلیسی (Telling Lies) در سال 1985 منتشر شد. کتاب صوتی پیش رو نسخه‌ی بازنگری و تصحیح شده‌ی این اثر است که برخی از جدیدترین تحقیقات پل اکمن در زمینه‌ی تشخیص دروغ را دربرمی‌گیرد.

پل اکمن معتقد است دروغگویی انواع مختلفی دارد و سرنخ‌های رفتاری دروغ و فریب کاملا گسترده است. او در این اثر توضیح می‌دهد چگونه با موشکافی کلام، صدا و حالت صورت می‌توان آماتور بودن یا حتی حرفه‌ای بودن شخص فریبکار را شناسایی کرد. در این میان، چهره یکی از مهم‌ترین منابع ارزیابی میزان صداقت در انسان‌هاست. چهره دو پیام را می‌رساند، اول چیزی که دروغگو قصد دارد آن را نشان دهد و دیگری آنچه که قصد پنهان کردنش را دارد.

این کتاب به افراد آگاهی لازم برای شناسایی فریبکاری را می‌دهد. بنابراین برای تشخیص و درک انواع متفاوت دروغ نیاز به استعداد خاصی نیست تنها کافی است از لیست بررسی دروغگویی سرنخ‌های فریب را تشخیص دهند.

پل اکمن در این اثر با توصیح و تفسیر فیلم‌های

فصل‌های کتاب صوتی روانشناسی فریبکاری

فصل اول: پیشگفتار

فصل دوم: دروغگویی

فصل سوم: چرا دروغ‌ها شکست می‌خورند

فصل چهارم: تشخیص دروغ

فصل پنجم: سرنخ‌های فریب

فصل ششم: خطر و احتیاط

فصل هفتم: تشخیص دروغ

فصل هشتم: بررسی دروغ

فصل نهم: دروغ‌یابی در سال 1990

فصل دهم: دروغ‌های مقامات دولتی

فصل یازدهم: یافته‌ها و ایده‌های نو

فصل دوازدهم: حالت‌های ریز و ظریف و خطرناک چهره

درباره‌ی پل اکمن نویسنده‌ی کتاب روانشناسی فریبکاری

پل اکمن یکی از دانشمندان برجسته و پرآوازه‌ی علم روان‌شناسی و استاد برجسته‌ی دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو است. او یکی از پیشگامان مطالعه در مورد احساسات و ارتباطات حالت چهره به شمار می‌آید.

پل اکمن در سال 1934 در واشنگتن به دنیا آمد. پدرش متخصص اطفال و مادرش وکیل بود. پل اکمن در سن 15 سالگی و بدون آنکه از دبیرستان فارغ‌التحصیل شود، در دانشگاه شیکاگو ثبت نام کرد و به مدت 3 سال در این دانشگاه تحصیل کرد. او در دوران تحصیل شیفته‌ی جلسات گروه درمانی و درک پویش گروهی شد. او دوسال هم در دانشگاه نیویورک به تحصیل پرداخت و در نهایت در سال 1954 مدرک لیسانسش را دریافت کرد. او برای تحصیلات تکمیلی در رشته‌ی روانشناسی بالینی در دانشگاه آدِلفی پذیرفته شد. او مدرک دکترای خود را نیز از همین دانشگاه دریافت کرد.

پل اکم بیش از نیم قرن است که مطالعات چهره می‌پردازد. او معتقد است زبان بدن به فرهنگ ملل وابسته نیست و در میان تمام مردم دنیا زبانی مشترک و قابل درک است. به عنوان مثال تمام افراد از نوزادان تا افراد مسن در هنگاک عصبانیت ابروهای خود را به هم نزدیک می‌کنند. او برای تکمیل پژوهش‌های خود به نقاط بسیار زیادی سفر کرده و حالات چهره‌ی قبایل بدوی را نیز مورد بررسی قرار داده است. پردازش هزاران تصویر مختلف از حالات چهره‌ی انسان نشان می‌دهد 7 احساس پایه در میان تمام انسان‌ها فارغ از سن و سال، نژاد و محل زندگی مشترک است. این احساسات شامل شادی، غم، ترس، خشم، تعجب و تحقیر است.

به اعتقاد او با پدیدار شدن هریک از این احساسات، ماهیچه‌ای خاص در صورت منقبض می‌شود و از شکل تغییریافته‌ی صورت می‌توان به احساسات فرد پی برد. او علائم چهره را در میان انسان‌ها و برخی از حیوانات نیز مشترک می‌داند.

پل اکمن در سال 2011، از سوی مجله‌ی تایمز به عنوان یکی از 100 چهره‌ی تاثیرگذار بر مردم نام گرفت. او هم‌چنین در سال 2014 از سوی مجله‌ی Archives of Scientific Psychology رتبه‌ی 15 تاثیرگذارترین روان‌شناسان قرن 21 را کسب کرد.

او تاکنون کتاب و مقالات متعددی را در این زمینه منتشر کرده است. از میان آثار او که به زبان فارسی ترجمه شده می‌توان کتاب‌های «رمزگشایی از چهره» و «چگونه به احساسات دیگران پی ببریم» را نام برد.

ترجمه‌ی کتاب صوتی روان‌شناسی فریبکاری به زبان فارسی

انتشارات کتاب‌سرای نیک، کتاب صوتی «روان‌شناسی فریب‌کاری» را با ترجمه‌ی  نگین کشاورزیان و با روایت نسترن حسنی منتشر کرده است. کتاب صوتی «روان‌شناسی فریب‌کاری» از 12 فصل تشکیل شده و حجم آن برای دانلود 801 مگابایت است.

در بخشی از کتاب صوتی روانشناسی فریبکاری می‌خوانیم

تا به حال فقط در مورد احساسات منفی گفته‌ام که شاید وقتی دروغ می‌گوید در او برانگیخته شود. احساساتی از قبیل ترس از گیر افتادن، عذاب وجدان از فریب دادن قربانی. اما ممکن است دروغ گفتن، احساسات مثبتی هم ایجاد کند. مثلا شاید کسی آن را مهارت یا موقعیتی ببیند که احساس خوبی به همراه دارد. شاید دروغگو از هیجان این کار لذت می‌برد. چه وقتی به احتمال انجام داد آن فکر می‌کند و چه لحظاتی که مشغول انجام دادن این کار است. چون معلوم نیست که موفق می‌شود یا نه. بعد از آن ممکن است احساس آرامش کند، از موفقیتی که به دست آورده به خود ببالد یا به خود مغرور شود یا قربانی را کوچک بشمارد.

منظور از لذت فریبکاری همین احساسات است که اگر پنهان نشوند ممکن است دروغ را لو دهند. نمونه‌ی بی‌ضرر آن زمانی است که شوخی تبدیل می‌شود به دوستی ساده لوح و زودباور. حتی اگر کسی که شوخی می‌کند هدفش مستقیما جلب توجه کسانی است که او را برای این کارش تحسین می‌کنند، باز هم باید لذت فریبکاری‌اش را پنهان کند. لذت فریبکاری ممکن است شدت و ضعف داشته باشد. شاید اصلا وجود نداشته باشد یا در مقایسه با میزان ترس از گیر افتادن خیلی کم و ناچیز باشد. یا آنقدر زیاد باشد  باشد که برخی از نمونه‌های رفتاری ناشی از آن دروغ را فاش کنند. آدم‌ها ممکن است برای اینکه لذتشان از فریب دادن کسی را با دیگران تقسیم کرده باشند، به دروغ اعتراف کنند. مشخص شده که جنایتکاران جرم‌شان را برای دوستان، غریبه‌ها و حتی باری پلیس بازگو می‌کنند تا نشان دهند که چقدر زیرک و باهوش‌اند و باید تحسین شوند. دروغ‌گویی هم اگر فقط کمی خطر باخت داشته باشد، شاید مثل کوهنوردی یا شطرنج، لذت‌بخش باشد.

من هم که  در اوایل 50 سالگیم که در دانشگاه شیکاگو مشغول به تحصیل بودم، آنجا مد شده بود که از کتابفروشی دانشگاه، کتاب بدزدند. این دزدی تقریبا تبدیل شده بود به مراسمی برای ورود دانشجوی جدید. با این تفاوت که معمولا برای ورودی جدید، محدودیت قائل بودند تا کتاب‌های کمتری بدزدد و این کارش را به همه اعلام می‌کردند. اصلا عذاب وجدان نداشتند. حرف دانشجویان این بود که سود کتابفروشی دانشگاه باید مشترک باشد، نه شخصی و چون اینطور نیست، باید از آن سوء استفاده کرد. اما کتابفروشی‌های خصوصی اطراف دانشگاه مصون از تعرض بودند. ترس از گیر افتادن هم خیلی کم بود. چون کتابفروشی هیچ سیستم امنیتی نداشت.