عمران صلاحی (۱۳۸۵-۱۳۲۵) شاعر، نویسنده و طنزپرداز معاصر است. او نوشتن را از مجله «توفیق» و پس از آشنایی با پرویز شاپور آغاز کرد. همزمان با روزنامهنگاری مشغول کار پژوهش شد که حاصل آن کتاب «طنزآوران امروز ایران» است.
اما گستره فعالیت او محدود به طنز نبود و شعر را به صورت جدی نیز دنبال می کرد که نخسستین شعرهای او در قالب نیمایی در مجله خوشه به سردبیری احمد شاملو منتشر شد.
اما مهمترین بخش فعالیتهای وی با نشریه گل آقا بود که با نامهای مستعارابوقراضه، بلاتکلیف، کمال تعجب، زرشک، تمشک، ابوطیاره، پیت حلبی، آب حوضی، زنبور، بچهٔ جوادیه، مراد محبی، جواد مخفی، راقم این سطور، در آن مینوشت.
صلاحی سپس در سال ۱۳۵۲ به استخدام رادیو درآمد و تا سال ۱۳۷۵ که بازنشسته شد به این همکاری ادامه داد. او همچنین سالها همکار شورای عالی ویرایش سازمان صدا و سیما بود.
عمده شهرت صلاحی در سالهایی بود که برای مجلاتی مثل آدینه، دنیای سخن و کارنامه به طور مرتب مطالبی با عنوان ثابت حالا حکایت ماست مینوشت و از همان زمان وی بر اساس این نوشتهها آقای حکایتی لقب گرفت. از او آثاری به زبان ترکی آذربایجانی نیز وجود دارد.