این کتاب دربارۀ مجموعهای در حدود پنجاه رساله است که گروهی گمنام، ملقب به اخوان الصفا، حدود قرن نهم میلادی/ چهارم هجری در عراق امروزی منتشر کردند. هو یت قطعی این افراد محل مناقشه است. به گمان قوی، ایشان میباید منشیان دستگاه های اداری محلی بصره (شهری در جنوب عراق) بوده باشند، اما همگان با این ظن موافق نیستند. آنها که بودند؟ نمیتوان زندگی نامهای برای کل این گروه و یا هیچ یک از این افراد نوشت. با این حال، این که می توان تصو یری ذهنی از آنان ارائه داد به این دلیل است که آنها درگیر این مجموعه بودهاند. این اثر یک نظام عقلانی منسجم را به تصو یر میکشد، دیدگاهی به جهان که قرنها مورد قبول بود، اما با همۀ این احوال آنان از یافتن خوانندگانی در تمام قرن ها دست نمیکشند. اخوان تأثیر چشمگیری بر روی بسیاری از متفکران اسلامی داشتهاند؛ هرچند علناً به این موضوع اقرار نشده است. از رسائل اخوان الصفا، تا امروز نسخ بسیار باقی مانده است.
این رسالات به دو دلیل نزد مسلمانان سنی مذهب غیرقابل قبول است. اول، این که اخوان در اصل شیعه مذهب بودند و دوم این که آنها آشکارا از طرفداران فلسفه یا به عبارت دقیق تر، نوافلاطونی یا به اذعان غزالی فیثاغوری به شمار می روند. رسائل، در حقیقت محصول مشخصۀ علمی قرن چهارم هجری است (قرنی سرشار از فعالیت های علمی و عقلی پردامنه در جهان اسلام). در ادامۀ درآمد در مورد این سه مشخصه بیشتر توضیح داده خواهد شد.