کتاب آیا مادر خوبی هستم؟

داشتن فرزند و پذیرفتن نقش مادری، یک انتخاب آگاهانه است که یک زن به واسطه‌ی آن، و به ‌خواست درونی خود، به یکی از رؤیاهای دیرینه‌اش عینیت می‌بخشد. در چنین انتخاب آزادانه‌ای، نه جامعه، نه همسر، نه اطرافیان و نه حتی زنانگی یک زن، خواسته‌ای را به او تحمیل نمی‌کند. و توقعی که از او به‌عنوان یک زن در باور مردم وجود دارد، که حتماً باید در نقش مادر قرار بگیرد، نیز نمی‌تواند او را به چنین انتخابی مجبور کند. زن با اشتیاق و علاقه‌ی درونی و با انگیزه‌ی کافی خود می‌پذیرد که همراه همسرش فرد جدیدی را به دنیا بیاورند. حال این فرد جدید خواست‌ها و نیازهایی دارد که الزاماً با خواست‌ها و نیازهای آنان یکی نیست و گاهی تفاوت زیادی دارد. فرزند آن‌ها شخص مستقلی خواهد شد که می‌تواند آرمان‌ها و علایق متفاوتی داشته باشد و با «کودک رؤیاهای» والدین متفاوت باشد. موجود مستقل و زنده‌ای که ابتدا در وابستگی کامل به دنیا می‌آید، اما به مرور زمان و با کمک و توجه آگاهانه‌ی پدر و مادر به سوی استقلال و کسب هویت فردی می‌رود. با تولد و رشد کودک، مادر و پدر نیز بار دیگر مراحل رشدی را ـ که خود یک‌بار طی کرده‌اند ـ همراه با فرزند خود طی می‌کنند، و دوباره مراحل کودکی، نوجوانی و سپس جوانی را می‌گذرانند.