جهاد یکی از ابواب فقه اسلامیست که در قرنهای اخیر به دلائلی در فقه شیعه، کمتر مورد بحث و بررسی قرار گرفته و بسیاری از فقها به آن نپرداختهاند. ولی در عصر اخیر بار دیگر متفکران اسلامی به تبیین و بررسی این موضوع روی آوردهاند، یکی به دلیل آن که جهاد اسلامی از سوی مسیحیان مورد اعتراض قرار گرفته و دیگر آن که مسألهای که قرنها مورد ابتلا نبود و به دوره ظهور امام زمان(عج) اختصاص داشت، امروزه محل ابتلا قرار گرفته است.
ابتدا امام خمینی به مشروعیت جهاد ابتدائی تمایل پیدا کرد و سپس آیتالله خوئی به آن فتوا داد. با این تفاوت که امام، آن را مبتنی بر ولایت مطلقه فقیه و یکسان بودن اختیارات فقها با ائمه(ع) قرار داد، ولی آیتالله خوئی به اطلاق ادله جهاد استناد کرد و علاوه بر آن، به فتوا هم بسنده نکرد و پس از قرنها به ارائه یک متن جدید فتوائی ـ استدلالی در باب جهاد مبادرت نمود و آن را در ضمن رسالهاش ـ منهاج الصالحین ـ قرار داد. در این دفتر، بحث جهاد بر مبنای همین متن انجام میشود. که در ضمن شرح استدلالی آن، به بررسی انتقادی نیز پرداخته و آخرین آراء متفکران شیعی، مطرح میگردد.