مطالعات جنسیتی ـ فضایی به بررسی علمیِ تعامل متغیر جنسیت با مقولۀ فضا اختصاص دارد که روابط نابرابر قدرت و تجلی مکانی ـ فضایی آن را در چشماندازی فمینیستی در حوزههای مختلفی چون انسانشناسی، جامعهشناسی، تاریخ، مطالعات فرهنگی، فلسفۀ سیاسی، جغرافیا و... مورد توجه و تحقیق قرار میدهد. در دهههای اخیر، تبیین تجارب زیستۀ جنسیتی در قالب مکان و فضای معماری باب شد که مشخص شود مردان چگونه در این عرصه، جنسیت زنان را بر حسب سلسلهمراتب قدرت میآفرینند. ویژگیهایی چون تاریخیبودن و متنبودگی و نیز موقعیتهایی که فضا بهعنوان میانجی و واسط حوزههای خرد و کلان اجتماعی، آن را تجربه میکنند، این امکان را فراهم میکند که از فضا به مثابه متنی برای تأمل در شناخت نظامهای اجتماعی و سیاسی گوناگون و بررسی تنوعها و تفاوتهای جغرافیایی استفاده شود. اهمیت این حوزه برای شناخت از این رو است که مطالعات جنسیتی ـ فضایی با توجه به فضای بینرشتهای که این حوزه در مفاهیم و روش دارد، امکان تبادلنظر و تجربههای پژوهشگران با اندیشهها و حوزههای متفاوت نظری همچون (انتقادی، پسامدرن، ذاتگرا و...) را فراهم میکند و بدین طریق، فرصت مناسبی برای نقد دیدگاهها و موضوعی برای منازعات گفتمانی و رفتاری برای تولید دانش بومی و اصیل در جامعه بهوجودمیآورد.