کتاب دوست عجیب من نشر انتشارات کتاب نیستان

هوا خیلی گرم بود.نمی‌دانستم چرا فکر کردم به پاهیم چسبیده. برگشتم، او هم برگشت. دوباره به او پشت کردم. بعد آرام سرم را کمی برگرداندم و زیر چشمی نگاهش کردم. او هم همین کار را کرد. گفتم: هی! با تو هستم! دهانش را باز کرد اما من صدایی نشیندم. شاید می‌خواست ادای من را درآورد. با صدای بلند گفتم: دوست ندارم با من بیایی. باز هم دهانش را باز و بسته کرد. فکر کردم اگر تند بدوم حتما من را گم می‌کند. تصمیم گرفتم به او نگاه نکنم تا حرف بزند...