کتاب فلسفه و غذا نشر هنوز

آیا می‌خوریم تا زنده بمانیم یا زنده هستیم تا بخوریم؟ وقت آن رسیده که بگوییم دورۀ چنین سؤالی دیگر به سر آمده است. فریاد «یافتم! یافتم!» را نیز در لحظه‌ای می‌توانیم سر دهیم که به این سؤال برسیم: آیا می‌توانیم و باید طوری سراغ خوردن برویم که گویی دنیای ما به این مسئله بستگی دارد؟ اگر به این حرف شک دارید کافی است روزنامه‌ای را بردارید تا ببینید که درک بهتر از اصول تغذیه، این‌که چطور مواد غذایی را انتخاب می‌کنیم، پرورش می‌دهیم، توزیع می‌کنیم، می‌خوریم، در مورد آن فکر می‌‌کنیم و در نهایت چه معنایی را به آن نسبت می‌دهیم، به حل بسیاری از عمیق‌ترین چالش‌های جامعه کمک می‌‌کند.

دانشگاهیان، آشپزها و طنزپردازانی که مطالب‌شان در این کتاب آمده است همگی یک نقطۀ مشترک دارند، آن‌هم علاقۀ بسیار زیادشان به غذاست. نوشته‌های آن‌ها از مقالات بسیار دقیق و موشکافانه به شیوۀ فلاسفه ـ با تحقیقات آکادمیک توأم با ارجاعات متعدد ـ تا دیدگاه‌های بسیار غیرمتعارف را شامل می‌شود. به نظرم این‌‌ها افراد خوش‌مشرب و دست‌ودل‌بازی هستند که انسان دوست دارد در کنار آن‌‌ها یک وعدۀ غذایی طولانی و خاطره‌انگیز را صرف کند. هنوز هم هستند کسانی که «می‌خورند تا زنده بمانند» و مدعی‌اند که نباید غذا را چیزی بیش از یک کالا، لذتی دنیوی، یکی از هفت گناه یا از همه بدتر چیزی جز «مد روز» دانست. نویسندگان [این کتاب] در مقالات خود تفکر ما را در مورد غذا به چالش می‌کشند و از ما می‌خواهند به این تحقیقات‌ عمیق‌تر بنگریم.