کتاب کو، کوه و کوچ نشر نور علم

ایران در پژوهش‌های تاریخی خلاصه شده است در آمد و رفت سلسله‌های حکومتی مرکزی و فراگیر، در حالی که فهم سرگذشت واقعی مردم و مناطق مختلف کشور نیاز به کاوش در اجزاء آن دارد، چنین پژوهش‌هایی از یک‌سوی از جانب دانشگاه‌ها و محافل علمی ذیل عنوان‌ "تاریخ محلی" تحقیر و کم اهمیت قلمداد می‌شوند و از سوی دیگر به خاطر "ضعف‌های روش‌شناختی و نظری و نیز سوگیری‌های قومی یا محلیِ پژوهش‌گران غیرحرفه‌ای بومی" دچار کژفهمی هستند.

کتاب « کو، کوه و کوچ؛ جامعه‌شناسی تاریخی لرستان فِیلی » با مطالعه‌ی رخدادها و اسناد تاریخی نشان داده چگونه نهادهای سیاسی و اجتماعی ( کو )، عوامل طبیعی ( کوه ) و اجتماعی-اقتصادی ( کوچ ) باعث شده است دو سلسله حکومتی مشابه و خویشاوند (اتابکان لر کوچک از ۱۱۷۵ تا ۱۵۹۷ م. و والیان لرستان فیلی از ۱۵۹۷ تا ۱۹۲۸) بتوانند با وجود تغییر پیاپی سلسله‌های حکمرانی ایران‌بوم، بیش از هفت قرن پابرجا بمانند و ضمن تعامل با حکومت‌های مرکزی، ویژگی‌ها و ساختارهای بوم خویش را تا دوره معاصر تداوم بخشند.

این کتاب نظریه‌های رایجی را که کوشیده‌اند به تاریخ ایران از دریچه‌ی استبداد حکومت‌های مرکزی و درسایه‌ی فرّ ایزدی شاهان ایرانشهر بنگرند، یا مدعی کوتاه مدت بودن جامعه ایران شوند، به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد مناطق مختلف ایران (مانند لرستان فیلی) چگونه ساختار اجتماعی متفاوت و تاریخی محلّی و بوم‌نگرانه داشته است. این ساختارها که در واقع محتوای اصلی تاریخ ایران هستند در پرتو نظریه‌های کلّی‌گویانه و فراگیر نادیده گرفته شده یا کم اهمیت قلمداد شده‌اند.