آشنایی و الفت ما با جهان رقومی، که اکنون دیگر همان جهان با میانجیگری افزارهایی سخت و نرم، بهعنوان خدمتگزارانی همراه و همهکاره، صورت میپذیرد. جهانی دیگر و همواره در حال دگرگونی که با ظاهری بسیار فروتنانه، ما را برای امروزی بودن، به بهرهگیری از ابزارهای روزآمد و به زیستن در آداب تعریف نشده و تحدیدناپذیر خود فرامیخواند. جهانی که سفینۀ سفر به آن را در نگاهی کلی، رایانه نامیدهایم.
بهره بردن از این ابزارها، تنها به معنای سرعت و سهولت در انجام کارها و دستیابی به اهدافی مشخص شده نیست، چراکه استفاده از آنها به منزلۀ پذیرش سازوکارها، روش ها، فرآیندها و حتی آنگونه که خواهیم دید، فرجام های ناشی از نحوۀ جمعآوری داده ها و چگونگی برنامهریزی آنها است. فارغ از پیامدهای فرهنگی و اجتماعی ناشی از همدلی ما با این افزارها، این جهان در لبههای قابل تصور خود، ما را با چالشهای اخلاقی نیز مواجه ساخته است.