کتاب دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران نشر پژوهشکده مطالعات راهبردی

در سالهای اخیر دو تحول اساسی در عرصه سیاسی به وقوع پیوسته است. تحول نخست، کاهش شكاف میان حوزه داخلی و خارجی است و دومین تحول، افزایش نقش مردم در تعیین و جهت دادن به سیاست ها است. جهانی شدن پیوند میان ملت ها را به شدت افزایش داده و موجب تشدید تأثیرگذاری متقابل آن ها شده است. در چنین وضعیتی دولت ها و صاحب نظرات سیاست خارجی متوجه شده اند که سیاست خارجی دیگر مختص دولت ها و دیپلمات ها نیست و برداشت و نگرش مردم به دولت ها نقش مهمی در موفقیت و شكست سیاست خارجی آن ها دارد. تصور مثبت و منفی مردم از دولت ها نقش اساسی در تحقق و شكست سیاست خارجی آن ها دارد. در عصر جهانی شدن و گسترش حكومت های مردم سالار در جهان دولت ها نمی توانند نسبت به برداشت آن ها از خود بی تفاوت باشند. بر این اساس آن ها به همراه دیپلماسی سنتی از طریق دیپلماسی عمومی در پی ایجاد تصوری مثبت از کشور خود در نزد ملل دیگر هستند. دیپلماسی عمومی شیوه ای جدید برای بهبود تصویر خود در نزد ملل دیگر است که با شناخت این تصویر و تلاش برای بهبود آن شكل می گیرد.