کتاب بلندای قاف عشق نشر انتشارات نظری

شعر منثور به نوشته ی کوتاهی گفته می شود که شکل نثر دارد و فاقد وزن است؛ اما از عناصر شعری مانند تصویر، خیال، عاطفه و تناسب ذاتی برخوردار است و بکردار شعر در خواننده ایجاد تاثیر و انفعال می کند. در ادبیات فارسی معاصر، در ابتدا اصطلاح شعر سپید برای ترجمه ی شعرهای خارجی که به هنگام ترجمه، وزن و صورت شعری خود را از دست می داد و به کار می رفت؛ اما اینک شعر منثور که به آن "شعر سپید" نیز می گویند، نوعی شعر رایج در فارسی است. هوشنگ ایرانی طی سال های ۱۳۰۴ الی ۱۳۵۲ از نخستین شاعرانی بود که شعر منثور را ترجمه کرد، اما نمونه های موفق شعر منثور را احمد شاملو عرضه کرد. از این رو او را مبدع شعر سپید می خوانند. در ادبیات عرفانی گذشته ی ما، نمونه های برجسته ای از شعر منثور می توان یافت. شعر آزاد جریان های متفاوتی را ترجمه کرد، برخی از این جریان ها چندان مقبولیت نیافت و به تدریج به حاشیه رانده شد، برخی دیگر نیز کمابیش در میان گروه هایی از شاعران هنوز رواج دارد، این جریان های کلی عبارتند از: شاهین های تندر کیا " چاپ ۱۳۱۸شمسی"، جریان معروف به جیغ بنفش در آثار هوشنگ ایرانی "طی سال های ۱۳۰۴ الی ۱۳۵۲"، شعر حجم یدالله رویایی چاپ " ۱۳۴۸" موج نو " احمد رضا احمدی، تولد "۱۳۱۹" شعر زبان در آثار علی صالحی " ۱۳۳۴شمسی"، در خواندن شعر آزاد باید توجه داشت که آغاز تا پایان با یک واحد مواجه هستیم.