کتاب نام ها و پیکرها آلخاندرا پیزارنیک نشر انتشارات ناهید

صداهای من‌اند به سرودخوانی

تا که از سرشان بیفتد خواندن،

آن خاکسترینْ دهان‌بندخوردگان در سحرگاهان،

آن جامه‌هاشان به بر چون پرندگانِ نزار زیر باران.

در انتظار، زمزمه‌ی

شکستن یاس‌ها.

و سپیده که سرزند

خورشیدْ شقه‌شقه در خورشیدهای کوچک سیاه.

و همیشه شباهنگام،

قبیله‌ای از کلمات مثله‌

سر درپی سرای است در گلوی من،

تا که از سرشان بیفتد خواندن،

آن جرّارگان، آن مالکان سکوت.