عامل ایجاد ایدز، یک رتروویروس است، که به نام ویروس نقص ایمنی انسانی معروف است.
این ویروس دارای یک پوشش خارجی است. این پوشش یک هسته پروتئینی را احاطه کرده است که از مواد وراثتی ویروس (اسید ریبونوکلیئک – RNA) محافظت میکند.
این ویروس برای آلوده کردن سلول به سطح آن میچسبد و وارد آن میشود، سپس پوشش خارجی خود را رها کرده و RNAی خود را درون سلول آزاد میکند.
رتروویروسها دارای آنزیمی به نام آنزیم نسخهبردار معکوس هستند که RNAی ویروسی را در داخل سلول آلوده شده، به DNA (اسید داکسی ریبونوکلئیک) تبدیل میکند.
این ویروس میتواند باعث اتصال این DNA به DNAی میزبان شود.
این قابلیت موذیانه دو پیامد دارد.
اولاً هر سلولی که از تقسیم سلول آلوده تغییر شکل یافته به وجود میآید حامل DNAی ویروسی است.
ثانیاً سلول حاوی DNAی ویروسی شروع به ساختن نمونههای جدیدی از ذرات ویروس میکند.
در نتیجه سلول به کارخانه تولید ویروسهای جدید تبدیل میشود.
سپس این ویروسها سلول را مجبور میکنند که برای آنها پوشش پروتئینی جدیدی بسازند و به این ترتیب چرخه تخریب و آلوده کردن سلولهای دیگر تکرار شود.
-بخشی از کتاب-