کتاب دگرگونی فضای شهری نشر انتشارات مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران

شهرنشــینی در ایــران ســابقه کهــن دارد. ســکونتگاه های دائمــی در ایــران، ابتــدا بــه صــورت هســته های روســتایی حــول منابــع آبــی، خاک هــای حاصل خیــز کشــاورزی و دام پــروری شــکل گرفتنــد، امــا مــازاد محصولات کشــاورزی ســبب شــد شــهرهای نوپــا ایجــاد گردنــد. عــاوه بــر ایـن، برخـی دیگـر از سـکونت گاه های روسـتایی نیـز کـه بـه تجـارت و مبادلـه محصولات رو آورده بودنـد ماهیـت شـهری پیـدا کردنـد. شـهرهای ایرانـی قبـل از اسـام پیرامـون معابـد گسـترش پیدا میکردنـد، امـا پـس از اسلام، معابـد جـای خـود را بـه مسـاجد دادنـد و مرکـز شـهر بـا محوریـت مسـجد جامـع و بـازار گسـترش یافـت. از ایـنرو سـاختار سـکونتگاه های ایرانـی عمدتا فرم هسـته ای پیـدا کـرد، ولـی بـا گـذر زمـان و پیشـرفت های بشـری، فـرم، بافـت و سـاختار شـهری متحـول شـد و تغییـر یافـت...