ایوا ایلوز در کسوت جامعهشناس انتقادی، چشمان مخاطبان خود را به روی واقعیتی میگشاید که سرمایهداری همواره سعی در پنهان نمودن آن داشته و به همین دلیل اغلب مغفول مانده است. این واقعیت دلالت بر این دارد که سرمایهداری قسمی فرهنگ هیجانی شدید را هم در خانه و هم در کارخانه و در بطن تمامی روابط اجتماعی ما پرورده و نهادینه کرده است. به عقیدۀ ایلوز روابط اقتصادی بهشدت خُلقوخوی هیجانی به خود گرفتهاند، علاوه بر این، روابط صمیمانه بهشدت متأثر از الگوهای رفتار اقتصادی و سیاسی و بازاری شده است. ایلوز این وضعیت را «سرمایهداری هیجانی» مینامد. سرمایهداری هیجانی به مدد گروهی بزرگ از متخصصین در جامعه بسط و انتشار یافت؛ این گروه متخصصین همانا روانشناسانی هستند که امروزه عرصۀ کار خود را به کلیت جامعه تسری دادهاند و در همۀ نهادهای جوامع امروزین جای پایی برای خود تدارک دیدهاند و بهسان پیامبران عصر جدید وعظ و خطابههای آنها هرساله ازطریق هزارن جلد کتاب، جلسات سخنرانی، کارگاههای آموزشی، نشریات و برنامههای تلویزیونی به سراسر دنیا مخابره میشود و با حمایت رسانههای فراگیر و دولتها هر روز به جمعیت مؤمنین این کیش جدید افزوده میگردد؛ پیامبرانی که گاه در جامۀ اُشو و کریشنا ظاهر میشوند و گاه در لباس سَمیوئل اسمایلز، کاستاندا، پائولو کوئیلو، برایان تریسی، اُپرا وینفری و… .