امنیت سوژهمبنا نظریهای جدید از امنیت است که برای نخستینبار در حوزهٔ مطالعات امنیت طرح و ارائه میشود و نه فقط از حیث محتوا و صورتبندی نظری که از حیث رهیافت و روش نیز تلاشی نوین به شمار میرود. بر پایهٔ این نظریه امنیت سوژهمبنا به معنی: «امنیتیسازی ظرفیت سوژگی انسانی و کنشگری اجتماعی بهنحوی است که تحقق بُعد وجودی فرد به غایت امر امنیتی بدل شود و تضمین پیششرطهای نهادی بهمنظور توسعه و تعمیق سوژگی تعیینکنندهٔ ماهیت و عملکرد سازوبرگهای امنیتی باشد». نظریههای کلاسیک امنیت دولت را همزمان کارفرما و کارگزار امنیت میدانند، اما در نظریهٔ امنیت سوژهمبنا دولت به مقام کارگزاری امنیت محدود میشود و بهجای وضع خودمختارانه یا خودسرانهٔ سیاستهای امنیتی به راهبردهای از پیش موجود عمل میکند. در این رهیافت امنیتی پاسداری از حقوق فرد بهمنظور تحقق ظرفیتهای وجودی و کنشگری خلاق به متن مفهوم امنیت وارد میشود. در این نظریهٔ تضییع حقوق بنیادین بشری و تحدید آزادیهای اساسی فرد زیربناییترین تهدیدهای امنیتی به شمار میآیند.