کتاب صوتی نمایش تراس نشر آوانامه

- رفیق شفیق لوئیس بونوئل و یک هنرمند همه‌فن‌حریف: «ژان کلود کری‌یر» نویسنده، بازیگر و کارگردان شهیر فرانسوی است که سپتامبر ۱۹۳۱ متولد شد و فوریه‌ی ۲۰۲۱ پس از سال‌ها فعالیت هنری در ۸۹ سالگی درگذشت. او در دوران فعالیتش در حوزه‌های ادبیات، سینما و تئاتر، وظایف گوناگونی را تجربه کرد: از بازیگری و کارگردانی تا فیلمنامه‌نویسی و نمایشنامه‌نویسی. یکی از نقاط عطف فعالیت‌های کری‌یر، همکاری او با لوئیس بونوئل بود. بونوئل شش فیلمنامه را با همراهی او نوشت که آثار مهمی چون «بل دو ژور»، «جذابیت پنهان بورژوازی»، «شبح آزادی» و «میل مبهم هوس» از آن دسته‌اند. اما فعالیت سینمایی او که تا مرگ بونوئل از نزدیک‌ترین دوستان این کارگردان بزرگ اسپانیایی بود، به بونوئل محدود نمی‌شود. کری‌یر با کارگردانان بزرگ دیگری نیز از سراسر جهان همکاری کرد که از این بین می‌توان به نام‌های آشنایی چون «میلوش فورمن»، «فیلیپ کافمن»، «آندری وایدا»، «ژان لوک گدار» و «ناگیسا اوشیما» اشاره کرد. کری‌یر برای فیلمنامه‌هایش سه بار نامزد جایزه‌ی اسکار شد، اما برنده‌ی هیچ‌یک نشد. فیلم‌های کوتاهش توفیق بیشتری در فستیوال‌های سینمایی داشتند و او یک اسکار و یک نخل طلای کن را برایشان کسب کرد. اما آکادمی اسکار در سال ۲۰۱۴، جایزه‌ی اسکار افتخاری خود را به این هنرمند بزرگ اهدا کرد. - استاد اقتباس از آثار بزرگ ادبی: کری‌یر که به‌قول محسن آزرم ادبیات داستانی را هم به‌اندازه‌ی سینما خوب می‌شناخت، همیشه راهی برای ترجمه‌ی کلمه به تصویر پیدا می‌کرد. از همین رو، یکی دیگر از توانایی‌های ویژه‌ای که نام ژان کلود کری‌یر را جاودان کرده، اقتباس‌های سینمایی و نمایشی او از آثار بزرگ است. علاوه بر برخی آثار بونوئل که اقتباسی بودند، می‌توان به «بار هستی» اثر «میلان کوندرا»، «طبل حلبی» نوشته‌ی «گونتر گراس» و «عشق سوان» از «مارسل پروست» نیز اشاره کرد. کری‌یر که سال‌ها و تا مرگش با همسری ایرانی، یعنی «نهال تجدد» زندگی می‌کرد، «منطق‌الطیر»، منظومه‌ی بی‌تکرار «عطار نیشابوری» را هم در قالب نمایشنامه نوشت که «پیتر بروک» پرآوازه آن را روی صحنه برد. خارج از جهان نوشتن، کری‌یر در چندین فیلم هم به‌عنوان بازیگر حضور داشته که شاید نام‌آشناترین آن‌ها برای ما «کپی برابر اصل» اثر «عباس کیارستمی» باشد. - ما مدام در حال تکاپو هستیم و مسئله‌ی اصلی را فراموش می‌کنیم: تراسِ کری‌یر با مکالمه‌ای عادی بین یک زوج با نام‌های «مادلن» و «اتی‌ین» آغاز می‌شود. اما این مکالمه خیلی زود با جمله‌ای از مادلن به‌کل عوض می‌شود. مادلن تصمیم دارد که اتی‌ین را ترک کند و همین امروز، قرار به رفتن دارد. پیش از آن‌که اتی‌ین مسئله را تماماً هضم کند، سروکله‌ی یک زن مشاور املاک پیدا می‌شود که بنا به درخواست مادلن، برای اجاره‌ی آپارتمان مشتری آورده است. مشتری اول زن مسن یک تیمسار است. مشتری دوم «آقای آستروک» نام دارد و خصوصیات عجیب و گاه جالبی دارد. دوست او «موریس» هم مدتی بعد به آپارتمان می‌آید. عصر که می‌شود، زن تیمسار هم این بار با همسرش می‌آیند تا خانه را ببینند. هر فردی که وارد می‌شود، با خود ماجراها و مسائلی را هم وارد می‌کند. اما مسئله‌ی اتی‌ین و مادلن همچنان در جای خود باقی است. خانه‌ی این نمایش یک تراس هم دارد که به‌قول زن مشاور املاک بر ارزش ملک افزوده. اما این تراس، خود محلی می‌شود برای اتفاقاتی که توجیه برخی از آن‌ها برای آدم‌های نمایش کری‌یر دشوار است. نویسنده در این نمایش هفت شخصیت و هفت زندگی را به تصویر کشیده است. هفت نفری که هر یک انگار چیزی در زندگی خود کم دارند و با تمام وجود دنبال آن می‌گردند؛ اما افسوس که تلاششان بیهوده است و نمی‌توانند حفره‌های زندگی خود را پر کنند. ژان کلود کری‌یر در تراس با چیدمان دقیق کاراکترها، دیالوگ‌ها و اتفاقاتش، ترکیبی جذاب ساخته که بارها مخاطبش را به خنده وامی‌دارد و بارها هم او را در اندیشه‌های عمیق عرق می‌کند. - نسخه‌ی صوتی نمایش تراس: نمایش صوتی «تراس» اثر «ژان کلود کری‌یر» نتیجه‌ی همکاری نشر صوتی آوانامه و «نشر بیدگل» است. ترجمه‌ی اثر بر عهده‌ی «اصغر نوری» بوده است. در این نمایش «مریم پاکذات»، «مهدی صفری»، «آرمان سلطان‌زاده»، «سحر بیرانوند»، «مهبد قناعت‌پیشه»، «آزاده رادمهر» و «ایمان رئیسی» به نقش‌آفرینی پرداخته‌اند و کارگردانی اثر نیز به‌عهده‌ی «آرمان سلطان‌زاده» بوده است. همچنین تدوین و فضاسازی این نمایش صوتی را «محمد حنیفه» انجام داده است. به علاقه‌مندان تراس و مخاطبان ژان کلود کری‌یر پیشنهاد می‌شود نمایش «روال عادی» او را هم که پیش‌تر با اجرای آرمان سلطان‌زاده و مهدی صفری تولید شده است، بشنوند.