پیدایش زبان و شعر به دوران آغازین حضور انسان بر زمین بازمیگردد. انسان نخستین برای ایجاد ارتباط میان خود و اشیاء از واژهها و نمادها بهره میگرفت. با توجه به توان ارتباطی زبان، جوامع به تدریج به هم نزدیک شدند و از فرهنگهای یکدیگر بهره گرفتند. شعر نیز که از توان ارتباطی و القایی خارقالعادهای برخوردار است، از دیرباز مورد توجه بوده است. جوامع همواره شاعران را در دامان خود پروراندهاند. در مجموع میتوان گفت که شعر بر تمدن بشر تاثیر بسیاری داشته است.
مانند دیگر حیطههای فعالیت فکری بشر، شعر نیز بخشی از منظومه وسیع انسانی است، و در نتیجه تحت تاثیر سایر حوزههای فعالیت فکری انسان، یعنی علوم، هنر و غیره قرار میگیرد و یا آنها را تحت تاثیر قرار میدهد. از اینرو هنگامی که شاعری به سرودن شعر حماسی میپردازد، از تاریخ مدد میگیرد، و یا هنگامی که میخواهد واکنش خود را نسبت به یک پادشاه نشان دهد، شعر او جنبه سیاسی پیدا میکند، و وقتی که حالت روحی خاص خویش را در شعر میگنجاند، سرودهاش به روانشناسی نزدیک میشود، و موقعی که برداشت خویش را از عالم هستی در شعر خود وارد میکند، موضعی فلسفی را مطرح میکند.
با توجه به آنچه رفت، کتاب حاضر حاوی صد غزل و صد رباعی با مضامین مختلف میباشد که هریک گویای جنبههای مختلفی از حالات روحی سراینده این اشعار میباشد. امید که "مقبول طبع مردم صاحبنظر شود". این غزلیات به ترتیب زمان سرایش مرتب گردیدهاند، به جز دو مورد که به تناسب موضوع جابجا شدهاند. رباعیات نیز به ترتیب زمان نگارش مرتب شدهاند.