کتاب فارابی و مکتبش یکی از جالبترین و پویاترین دورهها را در توسعه اسلام سدههای میانه بررسی میکند، دورهای که اواخر قرن نهم تا اوایل قرن یازدهم میلادی را در برمیگیرد. این عصر از طریق تفکّر پنج تن از اندیشمندان برجسته بررسی میشود که براساس نام نخستین و بزرگترین آنها، عصر فارابیگری نامیده میشود.
در این کتاب نشان داده میشود که فیلسوف بزرگ اسلامی، فارابی، معلّم ثانی پس از ارسطو، مکتب فکری خاصّی را ارائه کرده است که دیگران آن را دنبال نموده و بعضی از اشتغالات ذهنی وی را گسترش دادهاند.
این مکتب فکری که یان ریچارد نتون آن را مکتب فارابی نامیده است، از تفکّر افلاطون، ارسطو و فلوطین متأثّر گشته، امّا به رغم آنکه تأثیر ژرف عقلانیّت یونانی در آن نادیده گرفته نشده، از اندیشه یونانی صِرف بس فراتر بوده است. طرفداران این مکتب همچون یحیی بن عدی، ابوسلیمان سجستانی، ابوالحسن عامری و ابوحیّان توحیدی نیز در این کتاب توصیف و ارزیابی میشوند. افکار آنان با استناد خاصّ به اساسیترین پرسشهای مطرح درباره نظریّه معرفت یا شناختشناسی، مورد بحث قرار گرفته است. بدین ترتیب این کتاب با به کار بردن این دیدگاه و نقطهنظر روشن، تداوم عقلانی و خلأ ادبی را در یک عصر بیثبات و متغیّر برمیرسد و به ابعاد اخلاقی معرفت توجّه خاصّی مینماید. یان ریچارد نتون به عنوان یک عالم و مرجع برجسته و ممتاز در حوزه فلسفه و کلام اسلامی، کتابی به رشته تحریر درآورده که برای عربگرایان و اسلامشناسان و دانشجویان فلسفه و کلام و اخلاق، جالب خواهد بود. وی دانشیار تمدّن و اندیشه عرب و اسلام در دانشگاه اگزتراست. پیش از این، از او آثار دیگری همچون خدای متعال، مطالعاتی در ساختار واژگان فلسفه اسلامی، کلام و کیهانشناخت نیز به وسیله انتشارات راتلج انتشار یافته است.