درباره نقشه راه تحول زنجیره تأمین صنعت قند و شکر ایران
امروزه در بیشتر کشورهای دنیا، شکر یکی از کالاهای بینالمللی و استراتژیک است که جایگاه خاصی در سیاستهای بازرگانی، اجتماعی و اقتصاد کلان کشورها دارد. این کالای اساسی علاوه بر اهمیتی که در سبد مصرفی خانوارها و صنایع کشورها دارد، از منظر سیاسی و اقتصادی نیز حائز اهمیت بوده و بهعنوان یک کالای استراتژیک مطرح است. از طرفی، صنعت قندوشکر بهدلیل تبعات اقتصادی آن در امور کشاورزی، صنعتی و بازرگانی، همواره در ساماندهی نظام اقتصادی کشورمان موردتوجه بوده است در همین مسئله لزوم توجه به ساختار زیربنایی شکر، اعم از تولید، تجارت و مصرف را ضروری مینماید. حال آنکه متاسفانه طی سالهای اخیر، صنعت قندوشکر ایران که با قدمتی ۱۲۰ ساله دومین صنعت قدیمی کشور محسوب میشود با مشکلات عدیدهای روبهرو بوده است؛ که باعث گردیده تا کشورمان نتواند از آنچه پتانسیل این صنعت است بهرهمند شود. این موضوع، لزوم توجه ساختاری و فرابخشی به این صنعت را بیش از پیش ضروری مینماید.
روشن است که برای تدوین یک برنامه و استراتژی جامع جهت سامانبخشی این صنعت و استفاده مناسب از ظرفیتهای موجود باید نگاه کلان را در بخشهای فعال در حوزه تأمین، تولید، توزیع و فروش شکر مدنظر قرار داد. بدین منظور، بهترین نگرشی که میتواند بکار گرفته شود، رویکرد «مدیریت زنجیره تأمین» است. در همین راستا، طرحی با عنوان «طراحی فرایند واگذاری و کاهش تصدیگری دولت در زنجیره تأمین کالای شکر در ایران» تعریف گردید که هدف آن طراحی نقشه راه تحول زنجیره تأمین قندوشکر ایران بود.
این کتاب چکیدهای از نتایج حاصل از انجام این طرح میباشد که میتواند گرهگشای بسیاری از مشکلات فعلی این صنعت بوده و به الگویی برای تحول سایر صنایع کشورمان تبدیل شود. کتاب حاضر در هشت فصل تدوین شده است؛ در فصل نخست، وضع موجود زنجیره تأمین صنعت قندوشکر ایران شناسایی شده است. فصل دوم به تحلیل وضع موجود پرداخته و مشکلات و تنگناهای صنعت قندوشکر را بررسی کرده و درجهت مرتفع کردن آنها راهکارهایی ارائه نموده است. در فصل سوم، تجربه مطالعات صنعت شکر در کشورهای ترکیه، هند و آمریکا بهطور خلاصه ارائهگردیده است. فصل چهارم به نیز وضع مطلوب زنجیره تأمین صنعت شکر ایران اختصاص دارد. از آنجا که در هر طراحی، شاخصهای عملکردی جزو ضروریات میباشند، فصل پنج به این مهم پرداخته است.