دهها بلکه صدها روایت در شأن و جایگاه حضرت مهدی (ع) از معصومان: وارد شده است. این روایات درباره مقام امام، صفات حضرت، علائم ظهور و شرایط زمانی آن و شیوه و سیاست حضرت برابر دشمنان است.
علاوه بر این، بیش از چهار صد آیه در شأن امام مهدی (ع) تفسیر و یا تأویل شده و کتب روایی شیعه و اهل سنت، سرشار از این روایات شریف است.
اما آنچه در این نوشتار خواهد آمد، بررسی روایاتی است که امام رضا (ع) آن را فراروی ما نهاده است. در منابع حدیث و روایی شیعه بیش از سی و پنج تا چهل روایت از امام رضا (ع) در این باره وارد شده است که از قرن سوم تا کنون عالمان حدیث مانند فضل بن شاذان، ثقهالاسلام کلینی در کتاب شریف کافی، مرحوم شیخ صدوق در کتابهای کمالالدین، عیون أخبار الرضا (ع)، علل الشرایع و امالی؛ مرحوم کشی در کتاب رجال، نعمانی در کتاب الغیبه، حرانی در تحف العقول، محمد بن جریر طبری شیعی در دلائل الامامه، إربلی در کشف الغمه، طبرسی در اعلام الوری و قطبالدین راوندی در الخرائج و الجرائح آنها را نقل کردهاند. در این روایات، موضوعات متعددی درباره امام مهدی (ع) بیان شده است که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
اسم و نسب امام، توان جسمی امام، برخی صفات امام، پنهان بودن ولادت امام، روشن بودن نسب امام و انتساب آن حضرت به رسول خدا (ص)، غیبت امام، نهی از بیان نام حضرت در عصر غیبت یا در تمام دورانها، فضیلت انتظار و منتظران، فَرَج مؤمنان به وسیله آن جمال رشید و ظهور نورانی، وضعیت و شرایط سخت شیعه در عصر غیبت، قربانی شدن جمعی از شیعیان و کشتارها و خونریزیهای پیش از ظهور، شباهتها بین امام مهدی (ع) و پیامبران:، غذا و لباس امام (ع)، خروج سفیانی، یمانی و پرچمهای مصر، نقش حضرت خضر (ع) در دوران غیبت و این که آن حضرت مونس تنهایی امام مهدی (ع) است، سپاه امام مهدی (ع) و یارانش از فرشتگان، سختیهای زندگانی در ایام پیش از ظهور، اقتدای حضرت عیسی (ع) به حضرت مهدی (ع)، رجعت و تکالیف مؤمنان برابر امام مهدی (ع) که از جمله مهمترین آنها دعا و کثرت دعا برای آن حضرت و توسل به حضرتش در سختیها میباشد.