برادران گریم، یاکوب (۱۷۸۶ـ ۱۸۵۹) و ویلهلم (۱۷۸۵ـ ۱۸۶۳)، از نوادگان حکیمی دینی در خانوادهای کارمند در منطقهی هاناو در ایالت هسن آلمان متولد شدند. مرگ پدرشان در ۱۷۹۶، یعنی زمانی که آنها حدوداً ده سال داشتند، موجب شد این دو برادر سالها با فقر دست و پنجه نرم کنند. سپس با ورود به دانشگاه ماربورگ با مورخی به نام فردریش وُن ساوینی آشنا شدند که او علاقه به زبانشناسی باستانی و مطالعات آلمانی را در آنها برانگیخت و مشوق آنها در زمینهی گردآوری فرهنگ عامه شد ـ زمینهای که امروز پیشتاز آن محسوب میشوند. بعدها تحصیلات در رشتهی حقوق آنها را با اساتید و مورخان دیگری آشنا کرد.
این دو ادیب قرن نوزدهم آلمان به سبب داستانهایشان در سراسر جهان شناخته شدهاند و آثارشان به بیش از ۱۶۰ زبان و گویش ترجمه شده است. مردم آلمان این برادران را با داستانهایی مانند «شنلقرمزی»، «سفیدبرفی» و «هانسل» میشناسند. میراث آنها که در تنوع داستان بینظیر است در بانکی در شهر کسل نگهداری میشود. آثار این دو برادر تا دورترین نقاط آسیا شهرت یافته و در ژاپن از بتهوون و گوته مشهورترند. تاکنون پنجاه انیمیشن از داستانهای آنها ساخته شده و هالیوود هم با الهام از آثار این دو برادر آثار متعددی را تهیه کرده است. شهرت آثار این دو در داستانهای فولکلور پریان است. آنها واژهنامهای به زبان آلمانی هم نوشتهاند.
قصههای برادران گریم دریچهای از دنیای سحر و جادو و پریان را به روی خواننده میگشاید. از میان داستانهای برادران گریم میتوان به «سیندرلا»، «رامپلستیلسکین»، «فردریک و کاترین»، «شراکت موش و گربه»، «اشپوتل»، «رپانزل»، «کفاش و کوتولهها» و «تام بندانگشتی» اشاره کرد.
-قسمتی از متن کتاب-