کتاب دستور زبان تاتی تاکستان نشر گیوا

زبان به مرور زمان تغییر می‌کند. زیرساخت‌های اجتماعی در تغییر زبان بسیار تأثیرگذار هستند؛ اقتصاد، سیاست، فرهنگ، تغییرات جغرافیایی، تغییرات اقلیمی، تحول ساختار سیاسی جامعه‌ها و چندین و چند عامل دیگر، در تغییر و دگرگونی زبان، تأثیر مستقیم دارند. دستور زبان مجموعه قوانین و ضوابط حاکم بر ساختار واژه‌ها، جمله‌ها، واج‌ها و آواها و معناها در زبان است. به عبارت دیگر؛ دستور زبان مجموعه قواعدی است که اهل زبان آن‌ را به ‌طور قراردادی فراگرفته اند و زبان‌آموزان، برای درک بهتر گفتار و نوشتار اهل زبان، آن را می‌آموزند. گرامر زبان باعث می‌شود تا آموزندگان زبان، سریع‌تر و تأثیرگذارتر آن را بیاموزند. در تقسیم‌بندی‌های سنتی، دستور زبان به‌طور کلی از دو شاخة واژه‌شناسی (صرف) و جمله‌شناسی (نحو) تشکیل شده است. صرف و نحو با هم دستورِ یک زبان را تشکیل می‌دهند؛ ولی امروزه دستور زبان را که زیرشاخه‌ای از دانش زبان‌شناسی به شمار می‌آید، دارای بخش‌های آواشناسی، واج‌شناسی، صرف، نحو و معناشناسی می‌باشد. در زبان‌شناسی، دستور زبان مجموعه‌ای از قانون‌های ساختمانی در زبان است که ساختِ جمله‌ها، عبارت‌ها، و کلمه‌ها را در هر زبانی تعیین می‌کند. این اصطلاح همچنین به مطالعه این قوانین نیز اطلاق می‌شود که در این زمینه شامل علم نحو، ریخت‌شناسی (صرف)، ریشه شناسی و واج‌شناسی است که اغلب با آواشناسی، معناشناسی و عملگرایی کامل می‌شود. کتاب حاضر با عنوان دستور زبان تاتی تاکستان، شامل سه بخش می‌باشد که به دستور زبان تاتی تاکستان از نگاهی نو می‌پردازد. این اثر توسط دکتر جواد رحمانی و استاد عباس رحمانی (عباس تات) نوشته شده و سرکار خانم استاد لیلا رحمانی (کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی) آن را ویراستاری نموده است.