مطالعۀ حاضر با هدف بررسی نظریه زبانی کارگفت در صحیفه سجادیه صورت گرفته است. میخواهیم بدانیم آیا میتوان از نظریۀ کارگفت برای فهم بهتر عبارات یک متن دینی مثل صحیفه سجادیه بهره جست، یا نه؟ کوشش خواهیم کرد نشان دهیم که در صحیفه سجادیه چگونه از کارگفتها استفاده شده است.
مسئلۀ مطالعۀ پیش رو این است که آیا دیدگاه کاربردشناسی سرل در مطالعه صحیفه سجادیه تاثیر گذار است؟
و یا در صحیفه سجادیه چگونه از کارگفتها برای بیان باورهای مذهبی و انجام احکام دینی استفاده شده و به مخاطبان انعکاس یافته است؟ در واقع به دنبال پاسخی برای این پرسشها هستیم که آیا نظریه زبانی کارگفت در بررسی متون دینی امکان طرح مییابد و میتواند در تحلیل متن و مشخصاً صحیفه سجادیه کارآمد باشد؟ و آیا تحلیلهای کارگفتی میتوانند در بیان گونههای خوانش متن در دعاها راهگشا بوده و افقهای تازه تفسیر متن را بگشایند؟