کتاب رستاخیز نشر مجید - نسخه صوتی

داستان این کتاب در حکم مقدمه‌ایه که تولستوی بر اساسش فلسفه قضایی خودشو تبیین می‌کنه. داستان کتاب شبیه موزه‌ایه که در اون روسیه تزاری به نمایش گذاشته شده: ساختارهای فاسد قضایی و بروکراسی ناکارآمد و زندان‌های مخوف و سیستم طبقاتی جامعه و استثمار کشاورزان توسط زمین‌داران و رواج مذهب خرافی و در دل همه اینها بذر تفکرات انقلاب سوسیالیستی که رفته رفته داره رشد می‌کنه و بال و پر می‌گیره تا چند دهه بعد بنیانهای جامعه رو متلاشی کنه و طرحی نو دراندازه که هزار بار مخوف‌تر و بیمارتر از روسیه تزاریه. تولستوی نقدهایی به این حرکتهای انقلابی داره اما در مجموع باهاش همدلی نشون میده. توصیف تولستوی از سیستم فاسد قضایی روسیه که بی‌گناهان رو مجازات می‌کنه و در اصلاح گناهکاران هم هیچ توفیقی نداره و بلکه راه امید هر اصلاحی رو هم کور می‌کنه در نهایت نویسنده رو به این راه حل هدایت می‌کنه که هیچ انسانی حق مجازات کردن هیچ انسانی رو نداره چون مجازات هرگز منجر به اصلاح یا کم شدن جرم نمیشه. و اگر کسی حق کسی رو پایمال کرد نه با مجازات بلکه با خدمت کردن بهش باید اصلاحش کرد. و این راه حل رو مبتنی می‌کنه بر این آموزه مسیح که اگر کسی به صورتت سیلی نواخت طرف دیگر صورتت رو جلو ببر. اینکه ایده تولستوی تا چه حد واقع‌بینانه باشه بحث دیگریه اما در روایت داستان برام جالب بود که در همون سیستم ناکارآمد قضایی در روسیه تزاری با همه پلشتی‌ها و سیاهیاش نهادهایی یا نقاط روشنی وجود داشته که امروز در قرن بیست و یکم در بعضی کشورها مردم آرزوشو دارن: دادگاه بطور علنی و با حضور هیات منصفه برگزار میشه، شورای تصمیم‌گیری برای دادگاه تجدید نظر با حضور خبرنگاران و وکلای متهمان برگزار میشه، اگر حقی از کسی در دادگاه بدوی یا دادگاه تجدید نظر ضایع بشه باز این امید هست که دفتر امپراتوری به قضیه رسیدگی مجدد کنه، به ناظران خارجی اجازه بازدید از زندانها و تهیه گزارش داده میشه بدون اینکه از قبل چیزی رو بزک کنن، ملاقات با مسئولان امر به سهولت امکان‌پذیره و چیزهای دیگه که اگر منجر به اجرای مطلق عدالت نشه دست کم گاهی از بار ظلم و بی‌عدالتی می‌کاهه. حسرت واقعی نصیب مردمیه که از همین‌ها هم محرومن.

رستاخیز را باید جز دسته کتاب های حقوقی و جرم شناسی معرفی کرد تا یک رمان؛تولستوی در رستاخیز نقد بزرگ و واضحی نه تنها به سیستم قضایی روسیه که نسبت به کل سیستم حقوقی بشری دارد.جایی که انسان بزه کار توسط انسان هایی شبیه به خود محاکمه میشود بدون این که گذشته ی او و مسیری که منجر به این خطا شده مدنظر قرار گیرد. دیمیتری که انسان عیاش و خوش گذران بدون وابستگی اخلاقی است ناگهان به صورت اتفاقی در دادگاهی به عنوان هیئت منصفه حاضر میشود و این امر باعث دگرگونی روحی وی میشود.رفت و آمد او به زندان و دادگاه های روسیه باعث باز شدن دید او به بسیاری از مسائل شده و پیوستنش به کمپ انقلابیان در سیبری انسان متفاوتی از او میافریند تا جایی که تولستوی کلمه ی رستاخیز را برای او به کار میبرد،چرا که دیمیتری قبلی دیگر وجود ندارد و این دیمیتری انسان جدیدی است،گویی که مرده و از خاکسترش انسان جدیدی متولد شده که دیگر هیچ شباهتی به دیمیتری سابق ندارد. نقد سیستم قضایی بشری،اهمیت توبه و جبران گذشته در کنار رستاخیز اخلاقی،نا برابری های اجتماعی و اختلاف طبقاتی و ارزش نهادن به مفاهیم انسانی از نکات قابل ذکر کتاب است. با این حال این نقد سیستم حقوقی جای پرسش دارد،چرا که تولستوی این سیستم را رد میکند اما جایگزینی برای آن ارائه نمیدهد،البته که جامعه منجر به آن گناه شده است اما آیا این رافع مسئولیت های فردی به شمار می آید؟ به هر صورت رستاخیز تولستوی اثری است که در عین روایت داستانی با پایانی باز و بدون نتیجه گیری خواننده را به تفکر و تامل راجع به مفاهیم انسانی و قوانین ساخته شده ی بشری دعوت میکند چرا که معتقد است "همهٔ تیره‌روزی‌های تودهٔ مردم از نادانی و ناآگاهی‌شان ناشی می‌شود".

امیدوارم کسی رو ناراحت نکنم ولی این همه تعریف و “شاهکار” و “فوق العاده” گفتن به این کتاب بهم این حس رو‌منتقل میکنه که شاید کسانی که به اینجور کتابا میگن شاهکار خیلی مطالعه ندارن! البته من کلا با ادبیات روسیه نمیتونم ارتباط برقرار کنم هربار از خوندن نویسنده های روسی ناامید میشم. در بهترین حالت طنز خوبی داره و بعضی قسمت ها بامزست ولی در کل اگه این کتاب رو به صورت متنی میخواستم بخونم بنظرم وقت طلف کردن خالص میومد چون حتی نمیتونم به چشم کتابی که فقط ازش لذت بردم نگاش کنم. انقدر که زاویه دید متفاوته و انگار نه انگار که نویسنده حدود ۲۰۰ سال پیش زندگی میکرده. اجرای کتاب صوتی خیلی خوب و استاندارده به خاطر همین تونستم نصف بیشترشو گوش بدم. زاویه دید، پند و اندز دادن های اخلاقی شبیه کلاس دینی، کش دادن الکی، توصیف فاقد معنا و زیبایی و بی دلیل برخی صحنه ها و اتفاقات که باز میرسیم به همون الکی کش دادن.. آخه حتی پند و اندرز های اخلاقی و یا طرح مشکلاتش هم انقدر پیش پا افتاده و سطحی به نظر میاد که عصبانیم میکنه 😹 انگار نویسنده مخاطبان خودش رو «دچار حماقت» یا بی اطلاع فرض کرده باشه… اگه یه کتابی بود که انقدر ازش تعریف نمیکردن یا نویسنده اش رو انقدر بزرگ نمیکردن، شاید احساس بهتری بهش داشتم ولی وقتی اینطور تعریف میشه انتظار آدم میره بالا و در نهایت هیچی. یه متن پیش پا افتاده… الکی طولانی…میتونه سرگرم کننده باشه، همین.

H team

۱۴۰۲-۰۱-۰۳

3

کتاب نسبتا خوبی بود.نقاط قوتش رو دوستان گفتن من نقاط ضعف (از نگاه خودم رو بگم). ۱.نویسنده سعی زیادی در تصویر سازی داشت اما بنظرم به موفق نبود ۲.این جمله («ابرو در هم کشید» رو درک نمیکنم تو کتابهای روسی.آخه کسی که ابرو میکشه تو هم یعنی عصبانیه ولی کاراکتر کتاب یک حمله خیلی معمولی رو میگه نمیدونم من درک ندارم از این موضوع یا مشکل از ترجمه ست. ۳.جناب فعال بسیار تواناست و من چندین کتاب ازشون شنیدم اما یک ایرادی که دارن لهجه در روایته‌‌.البته نمیشه گفت لهجه آخر جملات رو جوری میکشن که بیشتر شبیه کارتون میشه(مخصوصا اگر با تن نرمال صدای خودشون نباشه) اوج این حرکت در کتاب مرشد و مارگاریتا میشه دید. کتاب بی دلیل طولانی شده بود میتونست با اثر گذاری بیشتر کوتاه تر باشه.

مهلا کو‌ه‌بر

۱۴۰۳-۰۳-۰۲

5

آقای فعال یکی از بهترین راویان کتاب هستند. من اول کتاب مرشد و مارگاریتا رو با صدای ایشون گوش دادم و بعد به گوش دادن کتاب‌های صوتی معتاد شدم. نفسشون گرم. درباره‌ی تولستوی چی می‌شه گفت واقعا؟ هرکتابی که از تولستوی می‌خونم بیشتر به این نکته پی می‌برم که چرا ادبیات روسیه این‌چنین به تاریخ ادبیات جهان پیوند خورده و نقش چنین پررنگی رو بازی می‌کنه. این یک کتاب انتقادی به سیستم قضاییه که تولستوی در عین اینکه نظر خودش رو بیان می‌کنه، نظرات مخالف رو هم طی خرده‌ماجراها شرح می‌ده و با شک و تردیدی که نقش اصلی داره مخاطب رو آزاد می‌ذاره تا نظر خودش رو درباره‌ی داستان‌ها و روایت‌ها داشته باشه.

درود کتاب رستاخیز گویا آخرین کتاب تولستوی هست،و شخصیت اصلی کتاب دیمیتری،به دنبال رستاخیز هستش،ولی پایانش رو طوری تمام شد که کمی مبهم بود،اما خوانش کتاب،آقای حامد فعال بسیار زیبا و عالی،و با تغییر صدا شخصیتهای مخلف،گوش دادن به کتاب را لذت بخش تر کردن،واقعا خوانش کتاب خیلی مهم هست که شنوده خسته نشه،آفرین میگم به حامد فعال که دست مریزاد دارد،توصیه به دوستانی که علاقه به زندگی تولستوی دارند میکنم که کتاب رو بشنوند چون یه جورایی زندگی خود تولستوی هست،و کسانی که به تاریخ تزار روسیه قبل از کمونیسم دارند،میکنم که چه ظلمهایی به طبقه پایین شده،هر چند بعد از انقلاب هم همون طبقه بدبخت تر شدند.

رز آبی

۱۴۰۳-۰۸-۲۰

5

کتاب فوق العاده و کم نظیر که به خوبی مهارت یک نویسنده ی برجسته رو به رخ میکشه بعضی توصیفات و جملات کتاب به قدری زیبا بود که افسوس میخوردم که ناگزیر بعد از مدتی آنها را فراموش میکنم و احتمالا دوباره هم برام فرصتی پیش نخواهد آمد تا این کتاب را مجددا گوش بدهم یا بخوانم ترجمه بسیار قوی و عالی بود و در شان چنین اثر بزرگی بود و اما خوانش کتاب که چقدر حرفه ای و جذاب انجام شده بود اولین کتابی بود که با صدای آقای حامد فعال میشنیدم قطعا به دنبال بقیه آثاری که خواندن میگردم و برای تکرار این تجربه ی دلنشین آنها را هم گوش خواهم داد.

سمیه اسدپور

۱۴۰۳-۰۶-۱۴

5

سلام و عرض ادب🌷 کتاب"رستاخیز" اولین اثری بود که از لئون تولستوی می خواندم🪷 از نظر من، کتابی گیرا بود و ارزش خواندن یا شنیدن دارد و به سایر دوستان آنرا پیشنهاد می کنم🪷 ترجمه استاد شهدی بسیار روان و گویا بود🪷 خوانش جناب فعال بسیار روان، گیرا بود🍀 صداسازی ها را بسیار هنرمندانه انجام می دادند و بر جذابیت خوانش کتاب می افرودند🍀 انتخاب موسیقی هم از نظر من مناسب و به جا بود🪷 سپاس ویژه از فیدیبو، عوامل تولید این کتاب صوتی و جناب حامد فعال🙏🙏🙏

کتاب عالی و خوانش محشر فقط مساله اینه که توی ویرایش جدید فیدیبو بین هر اپیزود مکثهای بیجا اتفاق میوفته طوری که باید بعد از هرپایان به صورت دستی بزنم تا فصل بعد شروع شه

چه عنوان برازنده‌ای داره کتاب... کاملا گویای محتواشه... البته سوای احساس گناه دیمیتری نسبت به گذشته‌ی ماسلوا، که به‌جا بود، با احساس علاقه‌ش به این زن، اونم زمانیکه هنوز نمی‌دونست تغییر کرده یا نه، نتوستم کنار بیام، چون با عقاید شخصیم و فرهنگ ایرانی همخونی نداشت اما خوانش آقای فعال سبب شد تا انتها از گوش دادن اثر لذت ببرم خصوصا یکی‌دو ساعت بعد از شروع رمان که شخصیت‌های زیادی با داستان همراه می‌شدن، تفکیک صداها عالی بود. خداقوت به همه‌ی دست‌اندرکاران.