- طنزنویس برجستهی روس:
«میخاییل زوشنکو» نویسندهی نوآوری است که هنرش تا به امروز هم بهطور شایسته مورد ارزیابی قرار نگرفته و کامل و جامع تجزیه و تحلیل نشده است. مدتی درزا او را صرفا نویسندهای طنزپرداز و استاد داستانهای فکاهی کوتاه میشناختند و دقیقا با همین چهره هم بود که در دهههای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ محبوبیت فراوان به دست آورد. آثار زوشنکو دائما در نشریات فکاهی به چاپ میرسید یا روی صحنه خوانده میشد؛ بسیاری از جملهها و عبارات او تبدیل به اصطلاح و ضربالمثل میشد. ولی زوشنکو فقط طنزنویس برجسته و استاد داستان کوتاه نبود. او پیوسته در تغییر و تحول بود و پیوسته راههای جدیدی برای تجزیه و تحلیل هنریِ واقعیات زندگی میجست.
- مجموعهی سیوپنج داستان کوتاه:
حمامها و آدمها مجموعهای است از سیوپنج داستان کوتاه (و گاه بسیار کوتاه) که میخاییل زوشنکو بین سالهای ۱۹۲۱ و ۱۹۴۵ نوشته است. قهرمانان این داستانها، آدمهایی عادی هستند که از دل زندگی روزمره حوادثی برایشان رقم میخورد که گاه مخاطب را با معضلات شخصیتهای قصه آشنا میکند و حس همدردی او را برمیانگیزد و گاه موقعیتهایی طنزگونه پدید میآورد که شنونده را به خنده وامیدارد. زوشنکو نثر ساده و روانی دارد، داستانهایش هم سرراست و بیتکلفند و با طنز گزندهشان مخاطب را به فکر فرو میبرند.
- برشهایی از کتاب:
این هم جدول خشکوخالی وقایع زندگی من: بازداشت: ۶ بار؛ محکوم به مرگ: ۱ بار؛ زخمی: ۳ بار؛ خودکشی: ۲ بار؛ کتکخوردن: ۳ بار. تمام اینها «همینطوری» اتفاق افتاد، نه به خاطر ماجراجویی. شانس نداشتم. الان هم برای خودم ناراحتی قلبی درست کردهام و احتمالا به خاطر همین هم هست که نویسنده شدهام، وگرنه میبایست خلبان میبودم. همهاش همین بود.
رک و پوستکنده میگویم: «من ترجیح میدهم موقع مریضی توی خانه بستری شوم. حرفی نیست که محیط بیمارستان شاید پرنورتر و مجهزتر باشد، شاید شاید نسبت به خانه در مورد کالری غذاها دقت بیشتری به خرج دهند، ولی بههرحال توی خانه، بهقول معروف، کاه هم به دهان آدم شیرین میآید.»
- کتاب صوتی حمامها و آدمها:
کتاب صوتی «حمامها و آدمها» اثر «میخاییل زوشنکو» نتیجه همکاری آوانامه و «نشر ماهی» است. ترجمهی اثر برعهدهی «آبتین گلکار» بوده و اجرای آن را «آرمان سلطانزاده» انجام داده است. «آرمان خدادادی» نیز با خوانش زندگینامهی نویسنده، در این کتاب صوتی ایفای نقش کرده است.
کتاب متوسطیه. حال و هوا و فضای دورهی خودش رو خوب روایت میکنه اما خب دورهی چنین طنزهایی سراومده و اونقدرها دیگه حذاب نیست. راوی هم معمولی بود. بهنظرم یه مرزی بین کتابخوانی و اجرای نمایشی وجود داره که راوی اون رو رعایت نکرده و بهتر بود به کتابخوانی بسنده میکرد. چون پیشفرض اینه که مخاطب میخواد کتاب رو بشنوه و نه اجرای راوی رو.
5
طنز داستانها بسیار دلنشین و باورپذیراست . کتاب بسیار خوبی برای اوقات فراغت که بارها و بارها موجب خنده خواننده میشود. صدا و نحوه خوانش گوینده هم عالی بود.
5
اجرا عالی و شنیدنی
و محتوا هم عالیه میتونید نظرات زیر نسخه متنی کتاب رو هم بخونید بنظر من بعد از تموم کردن یه کتاب سنگین و طولانی گزینه مناسبیه
2
داستانها خوب نیست ، فقط بخاطر صدای اقای سلطان زاده قابل شنیدن است ، البته اسم راوی هم در مشخصات به اشتباه ارمان خدادادی نوشته شده
1
کتاب خوبی نبود، راوی خوبی هم نداشت، انقدر بیش از حد راوی با عصبانیت حرف میزدن، حتی جاهایی که واقعا میشد آرومتر هم صحبت کرد، عصبی میکرد آدمو
2
یک متن متوسط که من البته انتظار زیادی هم نداشتم. فقط چون طنز بود خریدمش به این دلیل که گاهی نیاز هست متن طنز رو دنبال کرد.
3
عالیه، هم متن وهم اجرا ...
شخصا علاقه ای به ادبیات روس ندارم منتهی این اثر فوق العاده است...
حتما پیشنهاد میکنم.
1
حیف این راوی و صدا واسه این متن
من که دوست نداشتم. نمیتونستم ارتباط برقرار کنم
پیشنهاد نمیکنم
1
متن بیخود،بدون تم طنز،حیف صدای آقای آرمان و وقتی که گذاشتن،واقعا مفت گرونه