کتاب باورهای صوفیانه نوشته عبدالحسین فخاری کتابی در زمینه اصول و باورهای صوفیانه و تصوف است. کتاب باورهای صوفیانه معارف وحیانی چون ریشه در فطرت انسانی دارد، خیلی زود مقبول عقل و وجدان آدمی واقع شده و به باورهای قلبی و ایمان میانجامد. در مقابل اندیشههای غیر وحیانی، چنین اقبالی را نمییابند مگر آنکه خود را در لباس دین عرضه کنند و به شکل و شمایل معارف ربّانی در آورد و آنها را با توجیهات و تفسیرهای باژگونه، از محتوا، تهی کنند و به عنوان متاعی معنوی و دینی ارائه دهند؛ و بدین روش کسانی را به سوی خود جذب نمایند. قرنهاست صوفیان با نام تصوف و بعضاً عرفان، مطالب خود را با عنوان دین و در قالب داستان و شعر و تفسیر و حکایت در کتابها و دیوانها مطرح کرده و امروزه در فضای رسانهای، تبلیغ و ترویج کرده و میکنند و نوعاً افراد کم اطلاع، آن مطالب را معارفی دینی میشمرند و جذب میشوند درحالیکه درست در نقطه مقابل آموزههای دینی هستند. در این کتاب، تلاش شده اصول باورهای صوفیانه به اختصار تشریح و تدبین گردد و بدون ورود به تاریخچه و خاستگاه تصوف و بحثهای سنگین تطبیقی و کلامی، خواننده جوان با آن باورها آشنا شود.