از استعمار تا گفتمان استعمار نه شعاری سیاسی بر ضد غرب و نه توصیف یک نظریهی توطئه است که توجیهکنندهی نابسامانیهای کشورهای مستعمره یا جهان سوم باشد. این کتاب فقط دریچهای است برای ورود به مکتبی نوپا و متفاوت که با نگاهی نو به موضوع کهنهی استعمار و اثرات آن میپردازد.طنین خشم و تلخکامی فانون را هنوز میتوان در سکوت سرشار از فریاد همهی آفریقاییانی شنید که در فقر ناشی از استعمار نو غوطهورند. خشم فانون خشم همهی کسانی است که امروز، در آسیا و آمریکای لاتین، در حاشیهاند و فریادشان به گوش هیچ قدرتی نمیرسد؛ چهبسا خود را به نشنیدن زدهاند. این خشم هنوز خشم کسانی است که با قدرتهای امپراتوری (به ویژه امپراتوری آمریکا)، با عقدهی خودشیفتگی ایدئولوژی محافظهکاران نو و با قدرتمندانی در تضادند که امروز به بهانهی جنگ با تروریسم همچنان آنان را سرکوب میکنند. مردمی که فرهنگشان، نظامهای آموزشی و شیوهی زندگیشان به تمسخر گرفته میشود، برچسب شرور و اهریمن بر پیشانیشان میخورد و عقبمانده و بیخرد بازنمایی میشوند. خشم فانون بیانگر خشمی جهانشمول بر ضد هر نوع سرکوب به ویژه سلطهی به ظاهر بیرقیب تمدن مدرن غرب است.