کتاب راه شاهی نشر انتشارات ناهید

«مالرو» در انتظار تشکیل دادگاه استیناف به «سایگون» رفت. امّا همسرش درست قبل از محاکمه به پاریس مراجعت کرده بود تا هرگونه کمک ممکن را نزد دوستان شوهرش برای او فراهم سازد. پس از دادگاه استیناف، پرونده به «دیوان کشور» فرانسه احاله شد، زیرا بی‌نظمی‌هایی در آن مشاهده شده بود. «مالرو» برای اقامت کوتاهی به پاریس برگشت و مجددا به هندوچین مراجعت کرد. این مسافرت دوم به هندوچین بود که «ماجرای» دوّمش را به‌وجود آورد. ماجرایی که مدت مدیدی ناشناخته ماند و کاملاً هم سیاسی بود. سرانجام در اوایل ۱۹۲۶ مستعمره فرانسه را برای همیشه ترک کرد و به پاریس برگشت و فعالیت ادبی خود را از سر گرفت. بنابراین «مالرو» درست پنج سال پس از محاکمه‌اش در «هندوچین» رمُان «راه شاهی» را منتشر کرد که نیمه اوّل آن مستقیما مُلهم از ماجرای او در جنگل‌های کامبوج است. به هنگام انتشار «راه شاهی» منتقدان دچار سرگیجه شدند. به دشواری می‌شد این رُمان را به رمُان «فاتحان»، نخستین رمُان «مالرو» که دو سال پیش منتشر شده بود پیوند داد، چون از لحاظ سبک و مطالب با آن تفاوت بسیار داشت. به‌نظر بسیاری از خوانندگان این رُمان در حقیقت گامی به عقب تلقی شد. برخی نیز ادّعا کردند که قسمت مهمّی از برداشت و ترکیب «راه شاهی» مربوط به زمانی قبل از نوشته شدن «فاتحان» است.