کتاب دولت پسامدرن نشر مجمع علمی و فرهنگی مجد

در خصوص ویژگی‌های پسامدرنی، حدود بیست تفاوت بین فرهنگ مدرن و پسامدرن برشمرده شده و مهم‌ترین آنها که به نوعی به سیاست و دولت مربوط می‌شوند عبارتند از: ۱-مدرنیته بر ملت و ملیت تأکید دارد، پسامدرنی بر نهادهای محلی و هویت‌های کوچک؛ ۲-مدرنیته وحدت‌گراست و پسامدرنی تکثرگرا؛ ۳-مدرنیته از سلسله مراتب، نظم و کنترل مرکزی دفاع می‌کند اما پسامدرنی از براندازی آنها؛ ۴-مدرنیته، مصرف توده‌ای کالاها و ایجاد بازارهای مربوط بدان را ترویج می‌کند اما پسامدرنی تولید محصولات خاص، بازارها و گروه‌های مصرف‌کننده کوچک متمایز؛ ۵-مدرنیته به دنبال هماهنگ‌سازی همه دانش‌ها و سلطه فراگیر دایره‌ای همگن است اما پسامدرنی رویکردی شبکه‌ای و پراکنده است؛ ۶-نظام مدرن رسانه‌های انحصاری و متمرکز مدرن ارتباطی یکسویه را با مخاطبان خود برقرار می‌کنند اما رسانه‌های پسامدرن ارتباطی دیجیتالی و چندسویه و بر محور رابطه مشتری – خدمات دهنده؛ ۷-در عرصه قانون و حقوق نیز «هنجارگرایی» و عام گرایی مدرنیته به سوی نوعی «استثناگرایی» در تصمیم‌گیری پسامدرن متحول می‌شود. در کتاب حاضر، مؤلف صرفاً به شرح و تحلیل وقایع، آن هم در دو حوزه حقوق و سیاست اکتفا کرده و از ورود به چالش‌های نظری، حتی‌الامکان خودداری نموده است. در فصل اول کتاب به شرایط و محدودیت‌های جدید در شکل‌گیری دولت پرداخته شده و در فصل دوم به تحول در حقوق در دوران پسامدرن اختصاص یافته است. در فصل پایانی یعنی فصل سوم، تحولات در «رابطه سیاسی» موضوع بحث مؤلف است.