اضطرابهایی مواجهه میشویم. می توانیم راهکارهایی را یاد بگیریم که با استرسهای زندگی مقابله کنیم اما گاهی اضطراب برخی افراد به قدری شدید می شود که از حد کنترلشان فراتر می رود. در این صورت گرفتن کمک تخصصی برای درمان اضطراب ضرورت می یابد.
اضطراب چیست؟
اضطراب یک حالت ذهنی کلی است که شامل احساساتی مثل نگرانی، ترس و دلشوره است که با حالتهای فیزیولوژیک مثل تپش قلب، تعریق، نفس نفس زدن، سرگیجه و ... همراه است. اضطراب معمولا دلیل مبهم دارد اگر در حد شدید باشد میتواند با کارکرد روزانه اختلال ایجاد کند.
درمان اضطراب و استرس
اصولا درمان اختلالات اضطرابی به شدت و دلیل بوجود آورنده آن بستگی دارد. خیلی مواقع افراد میتوانند یاد بگیرند، با کمک راهبردهایی با اضطراب خود مقابله کنند. در حالی که برخی اوقات شدت استرس و اضطراب فرد به حدی است که لازم میشود فرد تحت درمان تخصصی قرار گیرد. برای بهبود اضطراب از مداخلات روان درمانی، مثل درمان های تحلیلی، درمان شناختی رفتاری و درمان های دارویی استفاده می شود.
درمان تحلیلی
در روشهای تحلیلی مثل روانکاوی و درمانهای پویشی، فرض بر این است که اضطرابهایی که فرد تجربه میکند ریشه در تعارضات ناهشیاری دارد که از دوران کودکی شکل گرفته است. بر اساس نظریات روانکاوی تجارب و روابط اولیه زندگی میتواند بر کل شخصیت، احساسات و روابط بعدی فرد تاثیرگذار باشد. درواقع همه ما الگوهایی را برای زندگی داریم که از کودکی در نتیجه تجارب اولیه آن را شکل دادهایم و غالبا نسبت به آن هشیار نیستیم. در روش روان تحلیلی با تحلیل احساسات و افکار فرد، به تدریج او را نسبت به ریشه مشکلات و احساساتش و تعارضهایی که موجب مشکلات کنونی شده آگاه میکنند. فرد با بینش پیدا کردن نسبت ریشههای عمیق استرس و اضطراب به تدریج یاد میگیرد تعارضات عمیق را حل و فصل کند و مشکلات هیجانی را بهبود ببخشد. درمانهای تحلیلی معمولا زمانبر هستند اما عمیقا بر روی مشکلات فرد کار میکنند.