کتاب مصرف و زندگی روزمره نشر نی

مصرف گرایی پدیده‌ای است که جامعه‌ی امروزی را بلعیده است و به بخشی از هویت انسانی تبدیل شده است. اهمیت این موضوع به اندازه‌ای است که می‎توان آن را در سطح کلان نظیر جامعه‌شناسی، روانشناسی، فلسفه و فرهنگ و در سطح فردی مورد مطالعه قرار داد. کتاب «مصرف و زندگی روزمره» فرهنگ مصرف‌گرایی و چگونگی به وجود آمدن جامعه‌ی مصرف گرا را در اقصی نقاط جهان بررسی کرده است. این کتاب  از منظر علوم مختلف به این پدیده پرداخته است به همین دلیل یک کتابی میان رشته‌ای به شمار می‌آید اما رویکرد آن بیش از هر چیزی به جامعه شناسی مصرف نزدیک است. مارک پترسون در کتاب «مصرف و زندگی روزمره» از تغییرات در سبک مصرفی مردم در قرن بیستم گفته است و با برشمردن وظیفه‌ی اخلاقی انسان را در قرن حاضر کتاب را به پایان رسانده است.

‌درباره‌ی کتاب مصرف و زندگی روزمره اثر مارک پاترسون

کتاب «مصرف و زندگی روزمره» پدیده‌ی مصرف‌گرایی را از دریچه‌ی اقتصاد، فلسفه، فرهنگ و هویت انسان مورد مطالعه قرارداده است. شناخت علل پیداش مصرف‌گرایی موجب می‌شود افراد نگاه عمیق‌تری نسبت به ساختار تولید و عرضه‌ی کالا داشته باشند. ریشه‌ی مصرف‌گرایی را می‌توان در فلسفه‌های سیاسی دولتمردان جستجو کرد. بقای نظام سرمایه‌داری ارتباط تنگاتنگی با مصرف کالا دارد. از این رو می‌کوشد با ایجاد نیاز کاذب و سواستفاده از احساسات افراد جامعه چرخه‌ی اقتصاد را رونق ببخشد.

 برندسازی و لوگو ابزاری‌‌های هستند که در خدمت تبلیغ مصرف‌گرایی بوده‌اند و شتاب آن را دو چندان کرده‌اند. اهمیت روز افزون محتوای بصری و تاکید بر آن منجر به پیدایش شاخه‌ی برندسازی و در کنار آن اهمیت لوگو شد. علم برندسازی هیجانات مصرف‌کنندگان را مورد هدف قرار داده است.  برندها و نماد بصری آنها در زندگی امروزی نقش مهمی ایفا می‌کند و مفهومی را به نام لوگوشیفنگی پدید آورده است. کودکان در سن 18 ماهگی می‌توانند لوگوها را بشناسند و در دوسالگی نام محصول مورد نظرشان به همراه برند را به زبان می‌آورند. تکنیک‌های بازاریابی به تدریج بر گروه‌های کوچکتر تاثیر گذاشته است و سن مصرف گرایی را به شدت کاهش داده است. نویسنده در کتاب «مصرف و زندگی روزمره» ریشه‌ این پدیده را در علوم مختلف توضیح داده است. او با کنکاش در فلسفه‌های حاکم بر ادوار گذشته، تصویر دقیقی از شیوع وگسترش این پدیده به مخاطب ارائه می‌دهد

مروری بر فصل‌های کتاب مصرف و زندگی روزمره

مقدمه: مصرف به ‌مثابه فعالیتی روزمره

فصل اول: شما همان چیزی هستید که می‌خرید: نظریه‌های راجع به مصرف‌کنند

فصل دوم: مصرف و هویت: انتخاب‌کردن

فصل سوم: آشکال مک‌دیزنی‌وار شدن یا چگونه تنفر از امپریالیسم آمریکا را کنار گذاشتیم و به استقبال فرهنگ مصرفي توده‌ای رفتیم؟

فصل چهارم: خرید بدن کالایی‌شدن تجربه و احساس

فصل پنجم: کمپانی طبیعت

فصل ششم: مصرف‌کننده‌ی آگاه؟

فصل هفتم: بازدیدکنندگان مراکز خرید و صندوق‌عقب خودروها: فضاهای مصرف

فصل هشتم: لوگو آری یا نه؟: بوطیقا و سیاست برندسازی

فصل نهم: امروز به کدام سو می‌رویم؟

‌درباره‌ی مارک پاترسون نویسنده‌ی کتاب مصرف و زندگی روزمره

مارک پترسون زاده‌ی 19 مارچ سال 1954 است. او مدرک کارشناسی خود را در رشته‌ی کسب و کار از انستیتوی فناوری استرالیا اخذ کرده است. پترسون در 4 دانشگاه مختلف استرالیا تحصیل کرده است. اما متوجه شد سیستم آموزشی استرالیا در انتقال مفاهیم ابتدایی مشکلات جدی دارد. او این موضوع را یک شکست سنگین برای سیستم آموزشی و تحصیلات تکمیلی استرالیا عنوان کرده است. او بین سال‌های 1996 تا 2002 رئیس اتاق تجارت و صنعت استرالیا بود. و در دولت استرالیا پست‌های مهمی را اداره کرده است

ترجمه‌ی کتاب مصرف و زندگی روزمره به فارسی

نشر نی «کتاب مصرف و زندگی روزمره» را با ترجمه‌ی جمال محمدی و نرگس ایمانی مرنی عرضه کرده و در اختیار علاقه‌مندان قرارداده است.

چرا باید کتاب مصرف و زندگی روزمره را خواند؟

کتاب مصرف و زندگی روزمره در دسته‌ی کتاب‌های جامعه شناسی و روان شناسی قرار دارد. این کتاب برای گروه سنی بزرگسال مناسب است.  تعداد صفحات نسخه‌ی چاپی کتاب 346 صفحه است که با مطالعه‌ی روزانه 20 دقیقه می‌توانید این کتاب را در 17 روز بخوانید. کتاب مصرف و زندگی روزمره جزو کتاب‌های حجیم و بلند با موضوع جامعه شناسی و فلسفه است. این کتاب برای افرادی که وقت بیشتری برای مطالعه دارند و می‌خواهند در زمینه‌ی  جامعه شناسی و فلسفه زمان بیشتری را به مطالعه اختصاص داهند انتخاب مناسبی است.

آن‌چه در بالا خواندید بررسی و نقد کتاب مصرف و زندگی روزمره اثر مارک پاترسون بود.خرید و دانلود این اثر در همین صفحه امکان‌پذیر است. برای مطالعه‌ی دیگر کتاب‌ها در زمینه‌ی جامعه شناسی و روان شناسی می‌توانید به قسمت دسته‌بندی کتاب‌ها مراجعه و کتاب‌های این موضوع را یکجا مشاهده کنید.

در بخشی از کتاب مصرف و زندگی روزمره می‌خوانیم

درآمد: مصرف به مثابه تجربه‌ای جسمانی و روزمره

یک آزمون مشهور تفکر فلسفی هست که می‌پرسد ما چگونه می‌توانیم بدانیم تجربه‌هایمان واقعی هستند. شبیه همین پرسش را دکارت در تأملاتی در فلسفه اولی مطرح می‌کند: آیا تجربه‌های ما را یک اهریمن شر و بداندیش به ما می‌دهد؟ اخیراً این پرسش به شکل جدیدی صورت‌بندی شده است: آیا ما مغزهایی (ظرف‌هایی) پر شده از مواد غذایی نیستیم که تجربه‌هایمان (خوراکمان) را عوامل بیرونی طی فرایندی آزمایشی از طریق تحریک نورون ها و مواد شیمیایی، به ما می‌دهند؟ فیلم ماتریکس تقریبا همین موضوع را به تصویر می‌کشد. تمام چیزهایی که فکر می‌کنیم «حس»شان می‌کنیم. از قبیل خاراندن بدن، خوردن شکلات یا پیاده‌روی در حومة شهر می‌توانند کاملاغیر واقعی و بدلی باشد. ما عموما تصور می‌کنیم بدن پیش نیاز تمام تجربه‌ها یا حس‌هایمان است. رسانه و میانجی‌ای است که اطلاعات حسی رسیده از طریق گوش و چشم و بینی و زبان و پوست را به فرایندها و رویدادهای ذهنی برمی‌گرداند و ما طی این فرایند تشخیص می‌دهیم فلان غذا يا میوه خوش طعم است یا از فلان موسیقی خوشمان نمی‌آید. این‌که ما حس می‌کنیم جسم مند هستیم حاصل تعاملات پيچيد‌ی حواس است. مثلاً هنگامی که داریم در خیابان راه می‌رویم حس بساوایی پاهایمان ما را به درک این جسم مندی رهنمون می‌شود. اما اگر تمام این احساس‌های جسمی صرفا داده‌هایی باشند که به مغز ما خورانده می‌شوند و هیچ ارتباطی با بدن نداشته و فرسنگ‌ها از آن دور باشند. چه؟

این پرسشی است بسیار تحریک‌آمیز و در فرایند جستجوی پاسخش درمی‌یابیم که نه فقط درک معمولی ما از تجربه درکی جسم مند است. بلکه تفکر روزمره معمولا ذهن و بدن را از هم جدا می‌کند. مغز ما می‌تواند با شبیه‌سازی‌های تجربه‌های جسمانی پر شود و از آن‎ها تغذیه کند، زیرا واقعیت ما ممکن است صرفا مشتمل بر سازوکارهای عصبی خاصی باشد که برسازند‌ه‌ی فعالیت‌های شناختی، حافظه و ادراک‌اند. اغلب تصور می‌شود که مغز ما جایگاه اصلی «خود واقعی» ‌ما است. خودی که می‌اندیشد. عمل می‌کند، احساس می‌کند و دست به انتخاب می‌زند. فرض جدایی ذهن از بدن, با کمال تعجب. فرضی کاملاً متداول است. مثلاً هنگامی که به پزشک مراجعه می‌کنیم بر مبنای همین فرض عمل می کنیم: بدنمان را عین یک اتومبیل در نظر می‌گیریم که باید تعمیر یا معالجه شود و حتی در صورت لزوم برخی قطعات آن تعویض گردد. بخش اعظم انديشه‌ی غربی متأثر از همین فرض جدایی ذهن و بدن است.