طیّه در داستان خود از زنی روایت میکند که مسئولیتهای خانه و شغل اداری را توأمان با هم دارد و زندگی برای او به شکلی تعریف شده است که باید هر دو مسئولیت را با هم بپذیرد و به فرجامی هدایت کند که گاه مطلوب او نیست. باید تن به معاشرتها و رفتارهایی بدهد که او را میآزارد اما چارهای جز این نیز برای زندگی خود متصور نیست.
این رمان با روایت اول شخص و بدون استفاده از توصیفات و یا خلق موقعیتهای پیچیده سعی در روایت و گرهگشایی برخی از مهمترین دغدغهها و نوع نگاه به زنان و نیز انتظارات زنان از زیست اجتماعی معاصرشان بپردازد.
عاطفه طیّه در «واحد شماره دو!» طرحی نو از رمان آپارتمانی درانداخته که میتواند پس از مدتها منجر به آشتی مخاطب با این دست آثار و غبارزدایی از تصویر این گونه ادبی در میان مخاطبانش شود.